Από τις υπέροχες, αυθεντικές φωτογραφίες του Πέτρου Πατσαλαρίδη. Χθεσινή σοδειά, καθώς είναι κάπου στο δάσος, στη δουλειά του και βλέπει την καταιγίδα να πλησιάζει... Ο ουρανός είναι μαύρος και βαρυφορτωμένος από σύννεφα... Έχει και η αγριάδα, την όμορφη πλευρά της. Αρκεί να προσπαθούμε να τη δούμε...


Παρακολουθούμε μαζί του, με κομμένη την ανάσα, όλη αυτή τη διαδικασία... Ελπίζω να μην την έχετε ζήσει στην πραγματικότητα. Ξέρεις ότι από στιγμή σε στιγμή, θα ξεσπάσει και λες να προλάβεις να κάνεις τη δουλειά σου, να γυρίσεις σπίτι και να προστατευτείς, εκεί. Ακριβώς έτσι είναι…


Και μερικές φορές τα καταφέρνεις, αλλά όχι πάντα... Τις περισσότερες φορές, αν δεν προλάβεις να βρεις μέρος ασφαλές για να προστατευτείς, θα γίνεις μούσκεμα. Μου έχει συμβεί, εδώ που μένω. Σε όλους μπορεί να συμβεί. Μερικές φορές, ανοίγουν οι ουρανοί. Και σταματημό δεν έχουν.


Χθες ήταν ένας καιρός βροχερός... Εδώ έβρεχε όλη νύχτα... Όμορφη βροχή, ποτιστική. Μετά, καθώς σηκώθηκε η μέρα ησύχασε. Είχε τη συννεφιά του και το κρύο, αλλά μπορούσες να βγεις, αν ήταν μεγάλη ανάγκη, για να κάνεις τις δουλειές σου. Κι εγώ το έκανα με ασφάλεια ως το μεσημέρι.


Μετά έπεσαν στην αντίληψη μου αυτές οι φωτογραφίες του Πέτρο, οπότε και αποφάσισα ότι άξιζε να τις κάνω θέμα και να τις μοιραστώ μαζί σας. Στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ οι "ειδήσεις" του, αντλούνται μέσα από την καθημερινότητα και τη ζωή και είναι πέρα για πέρα αληθινές, αυθεντικές.