Οι ειδήσεις καμιά φορά συγκλονίζουν... Χθες το πρωί: Εύβοια: "Ένα βρέφος ο 3ος νεκρός στις πλημμύρες - Μαρτυρία: «Τεράστια καταστροφή». Το βρέφος το είχαν φέρει οι γονείς του από την Αθήνα για να κάνουν διακοπές στα Πολιτικά. Έμεναν σε ισόγειο σπίτι. Όταν σημειώθηκε η καταιγίδα, η κατάσταση δεν έγινε αντιληπτή, με συνέπεια το παιδάκι να εγκλωβιστεί στο σπίτι".


Η ζωή είναι πράγματι, πολύ σκληρή. Αλλά μερικές φορές εμείς μπορούμε να απαλύνουμε λίγο τον πόνο, καθώς σχεδιάζουμε μια πιο αισιόδοξη ανάρτηση... Το Σάββατο βράδυ είχαμε πάει στο σπίτι των φίλων μας, Άρη και Χάρις. Φύγαμε κατά τις 6:20 μ.μ.από το σπίτι  και στο δρόμο, μας έπιασε μια πολύ δυνατή βροχή...


Είχαμε φροντίσει να πάμε με το αυτοκίνητο, αλλά πραγματικά ήταν μια δοκιμασία να παρκάρω το αυτοκίνητο και να ψάξω στο πόρτ μπαγκάζ να βρω την ομπρέλα για να πάω 50 μέτρα, μέχρι το σπίτι. Ο δρόμο είχε γίνει, μέσα σε λίγα λεπτά, χείμμαρος. Και όλα αυτά, στα κάτω Πατήσια!


Καθίσαμε στη βεράντα. Είχε τέντα και έτσι μας προστάτευε από την λίγη βροχή που εξελίχθηκε σιγά - σιγά. Και ήταν ωραία για να κάνουμε εκεί την προετοιμασία της μελέτης μας... Πριν ξεκινήσουμε, η Σούλα και η Χάρις, τράβηξαν τις φωτογραφίες που βλέπετε στη σημερινή ανάρτηση. Κοντινά πλάνα με τις δροσοσταλιές πάνω στα φυτά της αυλής.


Κρατήσαμε την όμορφη, τη ρομαντική, την αισιόδοξη πλευρά του πράγματος. Την επόμενη μέρα, το πρωί, τα πράγματα αγρίεψαν. Ξυπνήσαμε μέσα σε μια μαυρίλα και αντάρα από τους κεραυνούς και τη βροχή. Την ίδια ώρα στη βόρεια Εύβοια είχαμε τις μεγάλες καταστροφές και τις απώλειες ανθρώπων... Ζωή κι αυτή.. Το μεσημέρι, ξαναήταν, Αύγουστος, ηλιόλουστος!