Ο ήλιος άρχιζε να δύει, το Σάββατο βράδυ, όταν αποφασίσαμε να περπατήσουμε μια βόλτα στο λιμάνι της Ζέας του Πειραιά με την καλή μας φίλη Πόπη. Η Πόπη έρχονταν από μακριά, από Αγία Παρασκευή. Κι εμείς επίσης από Αθήνα. Αλλά αυτός ο τόπος, μας αρέσει πολύ και θέλαμε λιγάκι να τον περπατήσουμε.


Πέσαμε πάνω σε μια έκθεση με περίπτερα που φιλοξενούσαν κρητικά προϊόντα. Και ήταν πολύ όμορφα, καθώς οι άνθρωποι με τους οποίους, οι δύο στους τρεις (στην παρέα μας....) έχουμε κοινή καταγωγή, προσπαθούσαν να μας κάνουν να δοκιμάσουμε τα προϊόντα τους. Το κάναμε. Και μετά βγάλαμε και μια αναμνηστική φωτογραφία.


Η Πόπη με τη Σούλα το δοκίμασαν μπροστά σε ένα σκάφος, άγνωστης προέλευσης και ιδιοκτησίας σε μας. Σου λέει, αφού μέσα δεν μπορούμε να μπούμε, επειδή πρέπει να μας προσκαλέσουν (και πώς να το κάνουν, αφού δεν μας ξέρουν;). Αλλά η εικόνα έγινε όμορφη. Χωρίς άλλους συνειρμούς...


Πίσω μας, βλέπετε το περίπτερα με τα κρητικά προϊόντα. Κι εγώ στο χέρι μου κρατώ κάποια πράγματα που ψωνίσαμε... Ο πεζόδρομος μεγάλος, πλατύς και ασφαλής. Και άνθρωποι αρκετοί. Άρχισε και να δροσίζει λίγο από τη ζέστη του Ιουλίου και πραγματικά μας άρεσε.


Μετά καθίσαμε σε ένα μεξικάνικο, να πάρουμε κάτι. Και οι φιλενάδες είχαν την ευκαιρία να πάρουν μια σέλφι, να έχουν να θυμούνται κάτι από αυτή την όμορφη βραδιά. Η Πόπη είναι εξαιρετικός άνθρωπος, αλλά ζει κάπως μακριά μας. Η Αγία Παρασκευή δεν είναι δίπλα στον Κολωνό κι έτσι δεν μπορούμε να βρισκόμαστε πιο συχνά.