Ωραία θα συμφωνήσω ότι δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να έχεις τον κήπο σου, να τον καλλιεργείς και να περιμένεις να πάρεις στην κατάλληλη στιγμή τα κηπευτικά του. Ξέρω πως έχει τον κόπο του για να φτάσουν να δώσουν καρπό. Τίποτα δεν απλό και εύκολο, όταν καλείσαι να το κάνεις.


Καθετί ακόμα κι αυτά τα μικρά κολοκυθάκια έχουν τη χάρη τους... Το σημαντικό είναι ότι ξέρεις τι τους έχεις βάλει για να τα καλλιεργήσεις. Δεν τα έχει "πιέσει" με αναπτυξιακά επικίνδυνα λιπάσματα, το αντίθετο χρησιμοποιεί μόνο κοπριά, ότι δηλαδή χρησιμοποιούσαν και οι γονείς μας στο δικό τους κήπο.


Αλλά δες τε τι όμορφη είναι η ντοματιά! Σε λίγο θα ωριμάσουν οι καρποι της... Και θα είναι σκέτη γλύκα και άρωμα. Αυτό που μου άρεσε πάντα και το κάνω και τώρα όταν βρεθώ σε κήπο φίλων με ντομάτες που κοκκινίζουν είναι να τη φάω, επιτόπου, με ένα ελαφρό πλήσιμο και χωρίς καν αλάτι. Είναι νόστιμες από μόνες τους.


Κι αυτές οι πιπεριές είναι όμορφες. Κάποιοι ίσως τις χρησιμοποιήσουν στα γεμιστά. Έχεις τόσες δυνατότητες να τις φας, με το σωστό τρόπο. Αλλά σήμερα ας μείνουμε σ' αυτή την ομορφιά. Να τις βλέπει και να... χορταίνει το μάτι σου. Να λες, δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από τον αυθεντικό κήπο.


Κι άλλες ντοματιές. Οι βασίλισσες της εποχής. Πολύ νόστιμε και καθαρές, χωρίς φάρμακα. Φαίνεται κι από μόνο του το φυτό. Η ανάπτυξη του είναι ιδιαίτερη. Καταπράσινα φύλλα και πυκνά. Έτσι να αλλάξει εικόνα το μάτι μας, αυτό το τόσο ιδιότυπο, από πολλές απόψεις, καλοκαίρι...