Η Άνδρος μέσα από τα μάτια της Ευαγγελίας... Σε ανταπόδοση μου στέλνει πότε - πότε (και το χαίρομαι πολύ...) εξαιρετικές φωτογραφίες από τον τόπο που μένει, που μόνο ένα ευαίσθητο μάτι, σαν το δικό της, θα μπορούσε να "αιχμαλωτίσει" στο τάμπλετ της... Την ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό!


Μερικές αφήνουμε τη φαντασία μας να δουλέψει, αφού οι φωτογραφίες δεν συνοδεύονται από λεζάντες που θα μας βάλουν στο κλίμα... Έτσι λοιπόν θα μπορούσαμε να δούμε ότι θέλουμε σ' αυτή την φωτογραφία. Εμείς διαλέξαμε ένα φεγγάρι που πηγαίνει προς τη γέμιση του, λίγο πριν φτάσει στην Πανσέληνο.


Ή δείτε αυτή την άγρια ομορφιά! Παρά τις ζέστες, η αστάθεια του καιρού και τα πισωγυρίσματα παρά το γεγονός ότι είμαστε ήδη στον Ιούλη η γης είναι ανθισμένη! Και η ομορφιά της φύσης, καθώς "από μόνη της" ντύνεται στα καλά της, σε συνεπαίρνει και σε οδηγεί σε μονοπάτια όμορφα.


Κι αν παρά την υγρασία η κουφόβραση, σας δημιουργεί ζητήματα δεν έχετε παρά να παρκάρετε το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου και να την "πέσετε" στη θάλασσα να δροσερέψει μαζί με το σώμα σας και η ψυχή σας. Φέτος ακόμα δεν έχω νιώσει αυτή έλξη για το θαλασσινό στοιχείο, αλλά θα έρθει, πού θα πάει.


Κι μετά, ελάτε να πάρουμε τους δρόμους αν το αντέχει η καρδιά σας. Κουράγιο χρειάζεται και δύναμη για να διαχειριστεί κανείς την πραγματικότητα και τη ζωή. Αλλά μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα όταν πιστέψουμε στ' αλήθεια ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Και δεν είμαστε. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο!