Το γαϊδουράγκαθο ήταν και είναι, ένα άγριο φυτό, που πάντα μας άρεσε... Μάλιστα μια φορά, έπεσαν στο δρόμο του φίλου μας Πέτρου Πατσαλαρήδη, στο δάσος που κινείται κι εκείνος τα έκανε θέμα, φωτογραφίζοντας τα. Στις 5 Ιουνίου του 2018, βρήκαν τη θέση τους στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ και τον ευχαριστούμε για το υλικό. Δείτε τα ΕΔΩ.


Θα τα δείτε παντού, στην εξοχή. Ίσως όμως δεν ξέρατε ότι βοηθούν στους εθισμούς, αλκοολισμό, δηλητηρίαση από μανιτάρια, ανορεξία, προβλήματα χολής, πεπτικές διαταραχές, λιπώδης διήθηση, πονοκέφαλοι, ορμονικές ανισορροπίες, σπασμοί, έκθεση σε τοξίνες, ενώ είναι γνωστό ότι δρα ως αντιφλεγμονώδες, αντιοξειδωτικό, καθαρτικό, αποτοξινωτικό και αναγεννητικό των κυττάρων.


Το γαϊδουράγκαθο, είναι γνωστό κυρίως ως αντίδοτο σε περιπτώσεις δηλητηρίασης από μανιτάρια. Πολλά Ευρωπαϊκά Κέντρα Ελέγχου Δηλητηριάσεων χρησιμοποιούν το απόσταγμά του γι’ αυτόν το λόγο (μείωση θνησιμότητας από 30-50% σε λιγότερο από 10%).Το γαϊδουράγκαθο χρησιμοποιήθηκε ήδη από τα ελληνορωμαϊκά χρόνια, ιδιαίτερα για την υποστήριξη του ήπατος και την αποτοξίνωση του αίματος.


Από το 1890 περίπου, τα φαρμακεία στις ΗΠΑ χορηγούσαν το εκχύλισμα για τη θεραπεία της συμφόρησης των πεπτικών οργάνων με λιπώδη διήθηση. Η γερμανική φαρμακοποιία αναγνωρίζει τους σπόρους και τα τιτλοδοτημένα εκχυλίσματα του γαϊδουράγκαθου ως θεραπευτικά των πεπτικών διαταραχών και των οργανικών βλαβών από δηλητήρια και τοξίνες και ως υποστηρικτική θεραπεία σε χρόνιες φλεγμονώδεις παθήσεις και σε κίρρωση του ήπατος.


Η δραστική ουσία του γαϊδουράγκαθου είναι η σιλυμαρίνη που βοηθά στην αναγέννηση των κατεστραμμένων ηπατικών κυττάρων και μεγάλων τμημάτων ιστών, ενεργοποιώντας την πρωτεϊνική σύνθεση στα ηπατικά κύτταρα με την αύξηση της δραστηριότητας του γενετικού υλικού (DNA-RNA). Παράλληλα προστατεύει τα ηπατικά κύτταρα, εμποδίζοντας τις τοξίνες να εισχωρήσουν σ ’αυτά και εξουδετερώνοντας τις τοξίνες που έχουν ήδη εισχωρήσει.