Είναι μεγάλο προνόμιο τελικά, να έχεις τέτοιους, εξαιρετικούς φίλους... Σαν τον Πέτρο Πατσαλαρήδη, από την Χαλκίδα! Αναφέρομαι προσωπικά σε αυτόν, επειδή καθημερινά μας τροφοδοτεί με μοναδικές φωτογραφίες, από τα όμορφα λουλούδια που συναντά στο δάσος, εκεί όπου είναι δουλειά του...


Δεν ξέρω καν πως το λένε αυτό το λουλούδι. που μας παρουσιάζει σήμερα... Μπορεί να μην ξέρει και ο ίδιος. Και είναι λογικό. Πού να γνωρίζεις τόσες ποικιλίες που έχει φτιάξει ο Δημιουργός, για να χαίρονται τα μάτια μας, καθώς αν ψάξουμε, έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε. Και δεν μόχθησε κανένας για την καλλιέργεια τους.


Το εντυπωσιακό, είναι αυτό που κάνει ο Πέτρος. Κατεβάζει το κινητό του τηλέφωνο στο ύψος του φυτού, ώστε αυτό που βλέπει, είναι ότι πιο όμορφο μπορεί να δει ανθρώπου μάτι. Το απομονώνει, δεν χάνεται ανάμεσα στα άλλα, έχει όλα τα όμορφα χαρακτηριστικά του... Παρουσιάζεται δηλαδή, εντελώς αυθεντικό!


Επιπλέον, δεν ρετουσάρει την εικόνα. Δεν παρεμβαίνει δηλαδή με κάποιο πρόγραμμα φώτοσοπ, διότι ούτε απαραίτητο του είναι, ούτε και χρειάζεται. Οτιδήποτε αποτυπώνει στο φακό του, είναι ακριβώς αυτό που βλέπει και το δικό του μάτι. Αυτό που τον έκανε να σταθεί και να το προσέξει... Τι υπέροχο!


Τα κοιτάμε και τα ξανακοιτάμε! Και αφήνουμε οτιδήποτε μας απασχολεί να... φεύγει μακριά. Διότι καθώς συλλογιζόμαστε ποιος φροντίζει για να υπάρχει όλη αυτή η ομορφιά, αντιλαμβανόμαστε κάτι πολύ απλό και ουσιαστικό: Αν φροντίζει με τόση επιμέλεια ότι σήμερα υπάρχει και σε λίγο θα ξεραθεί, φαντάσου τον άνθρωπο.


Και με τέτοια πράγματα, η πίστη μας ενισχύεται... Ο Δημιουργός δεν πρόκειται να αφήσει την κορωνίδα της δημιουργίας του χωρίς στήριξη στις δύσκολες στιγμές. Αρκεί βέβαια να τον ευχαριστούμε για ότι μας δίνει καθημερινά και για το γεγονός ότι χάρη σε Εκείνον, αναπνέουμε και ζούμε!