Να είμαστε ειλικρινείς. Εγώ σ' αυτή την πηγή, του Σπυριδιανού, δεν έχω πάει. Την επόμενη φορά όμως που θα κατεβώ στο χωρίο, θα διευθετήσω τα πράγματα έτσι, που να μπορέσω να πάω, να τη δω από κοντά. Η αναζήτηση μου στο διαδίκτυο δεν με βοήθησε και πολύ. Διότι το μόνο που βρήκα ήταν φωτογραφίες, αλλά φωτογραφίες είχα.


Το μόνο που κατάλαβα, σε γενικές γραμμές, από την έρευνα μου, είναι ότι βρίσκεται κάπου προς το χωριό Ξυδάς, σημερινό Λύττο. Και υπάρχει η φήμη ότι έχει καλό, ποιοτικά, νερό. Οπότε και οι άνθρωποι από τα γύρω χωριά πάνε, να πάρουν νερό για το σπίτι τους. Να το βάλουν ψυγείο και να το πίνουν.


Είναι πολύ ενδιαφέρουσα, κατ' αρχήν, η σκαλιστή πέτρινη βρύση. Δεν είναι μια συνηθισμένη απεικόνιση... Σε ζώο φέρνει, αλλά με βεβαιότητα δεν θα μπορούσα να πω, τι είναι. Πάντως όπως μπορείτε κι εσείς να δείτε οι άνθρωποι, πάνε με κάθε μέσο, για να πάρουν νερό από αυτή τη βρύση. Ευτυχώς ο δρόμος είναι βατός, καθώς έχει άσφαλτο, μέχρι την πηγή.


Γύρω από τη βρύση υπάρχει μια πλούσια βλάστηση. Και φαντάζομαι πόσο όμορφα θα είναι τώρα το καλοκαίρι, όταν έχει ζέστη... Δείτε όμως σ' αυτή τη φωτογραφία τι όμορφα που είναι! Ευχαριστούμε πολύ για το υλικό, αν και δεν συνοδευόταν και από μερικές πληροφορίες. Ωστόσο η μνήμη μου, έλεγε, πως κάτι ήξερα για το Σπυριδιανό. Το είχα ξανακούσει...


Καταφέραμε, λοιπόν, να μάθουμε μερικά πράγματα. Η πηγή του Σπυριδιανού βρίσκεται στο δρόμο για το Οροπέδιο Λασιθίου, ακριβώς πάνω από το χωριό Ξυδάς, σημερινό Λύττος. Η βρύση είναι φημισμένη. Λένε μάλιστα ότι το συγκεκριμένο νερό το συστήνουν και οι γιατροί, όταν κάποιος έχει στα νεφρά του, πέτρα.


Δεν θέλω να σας πάρω στο λαιμό μου, αλλά για να μπει στον κόπο ο Αγησίλαος και να πάει μέχρι εκεί, με το φορτηγάκι του, αυτό κάτι σημαίνει. Όπως και να έχει όμως το πράγμα, ακόμα και για βόλτα είναι όμορφα να πας μέχρι την πηγή του Σπυριδιανού. Κι ευχαριστούμε τη Στασούλα για τις φωτογραφίες.