Βρέθηκα χθες το μεσημέρι, για τη διεκπεραίωση κάποιας εργασίας, στο Κολωνάκι. Εγώ, που μένω στον Κολωνό, το λαϊκό προάστιο της Αθήνας... Και διαπίστωσα πως κι εδώ, στην αριστοκρατική συνοικία, οι άνθρωποι έχουν προβλήματα και ανησυχίες. Ίδια μ' αυτά που έχουμε κι εμείς.


Η μικρή πλατεία, ήταν ανθισμένη... Κι ένα τηλεοπτικό συνεργείο, όπως θα διαπιστώσετε αν ψάξετε λίγο τη φωτογραφία δεξιά, όπως τη βλέπετε, ήταν εκεί, περιμένοντας μάλλον να συνδεθεί με κάποιο κανάλι που εκείνη την ώρα είχε "ζωντανή" εκπομπή. Κρίνοντας από την εμπειρία μου, κατέγραφαν την κίνηση της επόμενης μέρας.


Αλλά μάλλον δεν θα τους βγήκε να... τρομάξουν τον κόσμο... Οι άνθρωποι που κυκλοφορούσαν ήταν γενικά πειθαρχημένοι. Και αν και αρκετοί, λόγω της ηλιοφάνειας που "σήκωνε" μια μικρή έξοδα και βόλτα, εντούτοις τηρούσαν τις προβλεπόμενες αποστάσεις. Ίσως και επειδή τα φημισμένα καφέ της πλατεία Κολωνακίου, ήταν κλειστά, όπως και τα μαγαζιά ρούχων και μόδας.


Μόνο οι τράπεζες λειτουργούσαν κι αυτές με κάποια μικρά προβλήματα, τα καφέ ήταν ανοιχτά μόνο για να πάρεις κάτι στο χέρι, καφέ ή τυρόπιτα... Αλλά στη μικρή πλατεία, τα δέντρα έδειχναν πως μάλλον είχαν επηρεαστεί από την ομορφιά της άνοιξης. Ακόμα και η νεραντζιά έμοιαζε διαφορετική, λίγο.


Περπάτησα λίγο για να τραβήξω τις φωτογραφίες που βλέπετε στη σημερινή μας ανάρτηση... Ησυχία! Οι άνθρωποι κυκλοφορούν, αλλά δεν έχουν και τόσο διάθεση για αστεία. Και, εδώ που τα λέμε, πού να τη βρουν, ύστερα από τόσες μερες εγκλεισμού και καραντίνας στο σπίτι...


Κάτι επίσης που μου έκανε εντύπωση, ήταν οι ήσυχοι σχετικά δρόμοι της περιοχής... Κάτι ασυνήθιστο για το Κολωνάκι σε μια νορμάλ περίοδο. Η Σκουφά, ας πούμε, χωρίς τα μαγαζιά, κυρίως τα εμπορικά να λειτουργούν, είναι σαν ένας πολύ συνηθισμένος δρόμος της Αθήνας. Μόνο η πιάτσα των ταξί ήταν γεμάτη, επειδή ίσως ελάχιστοι κινούνταν.