Καμπανούλες από τον Άνδρο, το νησί της καρδιάς μας... Σ' αυτή την όμορφη κατάσταση είναι σήμερα τα λουλούδια μ' αυτά τα υπέροχα άνθη που μας άρεσαν, καθώς μας τα έστειλαν οι φίλοι μας. Κι εμείς, όπως κάνουμε πάντα, είπαμε να τα μοιραστούμε μαζί σας... Επειδή είναι ωραίο να το κάνουμε αυτό.


Βόρεια, στην Αναστασιά των Σερρών, εκεί στο σπίτι του φίλου μας Ηλία, μπορείς να δεις αυτό το τοπίο... Και καμιά εναλλαγή του καιρού, δεν είναι δυνατόν να μπει φρένο στην ομορφιά της άνοιξης. Κρατήστε, ότι ωραίο μπορείτε να διακρίνετε εδώ, σ' αυτή τη φωτογραφία... Και ξαναδείτε τη, καθώς φέτος όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να μείνουμε μέσα.


Κι εδώ είναι η αυλή του Ηλία. Πανέμορφα ανθισμένη η κερασιά με υποσχέσεις, τον επόμενο μήνα, όταν θα δέσει ο καρπός της. Και μεις ξέρουμε από πρώτο χέρι πόσο όμορφος είναι αυτός ο καρπός, αφού τον έχουμε δοκιμάσει, καθώς έχει φροντίσει γι' αυτό, κατάλληλα, ο φίλος μας... Για να ξέρετε ότι, δεν μιλάμε θεωρητικά.


Αυτό είναι ένα τοπίο, έξω από το χωριό του Ηλία. Εκεί πηγαίνει τα κατσίκια του για να τα βοσκήσουν. Και δείτε το, εκπληκτικό. Την ώρα που είναι ολάνθιστο το μικρό δέντρο αριστερά, στο βάθος το βουνό είναι γεμάτο χιόνια. Μέχρι να σταθεροποιηθεί κάπως η θερμοκρασία και να μην "παίζει" ανάμεσα στους 14 - 25 βαθμούς.


Όπως και να έχει για μας τέτοιες εικόνες σαν αυτή εδώ, θα αποτελούν μια ξεχωριστή περίπτωση. Είναι ωραία να έχεις μπροστά σου όλον αυτόν τον αέρα όταν ξέρεις καλά πως στη πραγματικότητα δεν μπορείς να βγεις έξω από τα όρια του σπιτιού σου, παρά μόνο για συγκεκριμένη αιτία και με άδεια.


Τέτοιες μαργαρίτες σαν αυτές της Δήμητρας από την Άνδρο επίσης θα συνεχίσουν να ενισχύουν την πεποίθηση μας ότι η άνοιξη είναι εδώ... Και όλος αυτός ο εφιάλτης που ζούμε εδώ και ένα μήνα και δεν ξέρουμε ακόμα πόσο θα κρατήσει, θα περάσει... Να είμαστε όμως καλά, για να ζήσουμε ότι τώρα χάνουμε.