Άγρια λουλούδια του δάσους... Η απαράμιλλη ομορφιά τους, μας ηρεμεί και μας ησυχάζει...

Χρειάζεται να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στο φίλο μας Πέτρο από τη Χαλκίδα, επειδή σχεδόν καθημερινά μας δίνει εικόνες της άγριας φύσης από τα μέρη που κινείται, λόγω της δουλειάς του, μέσα στο δάσος... Μερικά τέτοια αγριολούλουδα θα σας δώσουμε και σήμερα... Βγάζοντας ένα κομμάτι από την καρδιά μας...

Αυτά τα δυο, θα σας δείξουμε σήμερα... Όμορφα, αγνά και φωτογραφημένα όπως ακριβώς τα είδε ο Πέτρος και τα αποτύπωσε στο κινητό του τηλέφωνο. Κι αυτό που μας αρέσει πιο πολύ απ’ όλα, είναι ότι χαμηλώνει το βλέμμα του και αποτυπώνει λεπτομέρειες. Τελικά αυτή είναι η ουσία που χάνουμε εμείς που ζούμε σε μια μεγαλούπολη.

Τέτοιες υπέροχες φωτογραφίες μας ηρεμούν, μας χαλαρώνουν και μας δίνουν τη δύναμη για να μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα, όλοι όσοι δοκιμαζόμαστε ιδιαίτερα αυτές της μέρες της καραντίνας και του υποχρεωτικού εγκλεισμού μας, στα σπίτια μας. Το χρειαζόμαστε πολύ. Το έχουμε ανάγκη...

Τι μπορεί να είναι αυτό που μας δίνει τη δύναμη να υπομείνουμε; Αυτό που εγώ μπορώ να δω είναι η τεράστια δύναμη της δημιουργίας που συνεχίζει να υπάρχει έξω στη φύση. Εκεί όπου η ανθρώπινη παρέμβαση είναι, από μικρή έως καθόλου. Η αναδημιουργία, αυτή είναι η ελπίδα μας. Και η φύση μας το διδάσκει αυτό.

Στο δάσος, λοιπόν, θα τα δεις όλα αυτά... Και είναι ξεκάθαρα στις φωτογραφίες του Πέτρου. Άλλη μια τέτοια υπέροχη φωτογραφία... Η άνοιξη είναι εκεί έξω. Και μας δίνει κουράγιο και δύναμη. Θα τα ξεπεράσουμε όλα. Φτάνει να έχουμε υπάκουη καρδιά και να μην κάνουμε τις δικές αυθαίρετες ερμηνείες που θα οδηγήσουν σε λάθος δρόμο.

Δεν ξέρω αν κατάφερα να σας δώσω λίγη αισιοδοξία, αλλά εγώ την πήρα, καθώς ετοίμαζα αυτές τις λεζάντες που συνοδεύουν το υπέροχο και ξεχωριστό φωτογραφικό υλικό. Και προσπάθησα να σας τη μεταφέρω κι εσάς. Επειδή, σ' αυτόν τον ιστότοπο, έχουμε μάθει να μοιραζόμαστε τις ομορφιές αυτές του κόσμου, όπου τις συναντούμε.