Θέλαμε, όλους όσους μας θυμηθήκατε στην επέτειο μας και γράψατε για να μας ευχηθείτε, να σας πάρουμε έναν - έναν και να σας ευχαριστήσουμε, αλλά αυτό είναι αδύνατο, πρακτικά.  Ήσασταν τόσοι πολλοί! Γι' αυτό προτιμήσαμε να κάνουμε ένα ξεχωριστό σημείωμα με κάτι δέντρα από την πλατεία Συντάγματος, τραβηγμένα πριν ένα μήνα, σ' ένα χειμωνιάτικο τοπίο.


Τότε όλα ήταν διαφορετικά και τίποτα δεν προμήνυε πως θα εξελιχθούν τόσο γρήγορα και έντονα τα ζητήματα, με τον κορονοϊό Covid-19 να γίνεται μέρος της ζωής μας. Αν μπορείς να πεις αυτόν τον εγκλεισμό μέσα στα σπίτια μας, ζωή... Ας είναι, το να είναι καλά κάποιος στις μέρες μας, είναι πολύ σπουδαίο και σημαντικό.


Ας ανταποδώσουμε, λοιπόν, τις ευχές σας μ' αυτό: Να συνεχίσουμε να είμαστε όλοι καλά, κάθε καινούρια μέρα που ξημερώνει! Να μετράμε τους φίλους μας και να μην απουσιάζει κανείς, από αυτό το προσκλητήριο αγάπης. Κι ας συνεχίσουμε να κρατάμε καλή την ψυχολογία μας. Αυτή είναι, που θα μας βοηθήσει, να σταθούμε όρθιοι.


Ξέρω ότι με ορισμένες διαβαθμίσεις, κάποιοι ανάμεσα μας που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες ή στους ηλικιωμένους, ίσως να νιώθουν μοναξιά αυτές τις μέρες. Κάντε αυτό που κάνουμε κι εμείς καθημερινά. Πάρτε τους ένα τηλέφωνο. Και μόνο ότι τους θυμηθήκατε, να δείτε που θα τους ενθαρρύνει να συνεχίσουν να πορεύονται με αξιοπρέπεια.


Δείτε κι αυτά τα δέντρα, πώς είναι το χειμώνα... Θαρρείς πως έχουν ξεραθεί. Αλλά, δεν είναι έτσι. Σε λίγο θα αναγεννηθούν, θα πρασινίσουν και θα ξαναζήσουν... Ήδη βλέπω τις μουριές, να πετάνε δυνατά τα φύλλα και μέρα τη μέρα, να θεριεύουν. Κάπως έτσι, μ' έναν τρόπο που δεν μας είναι απόλυτα σαφής και αντιληπτός, θα γίνει και με τη ζωή μας.


Θα αλλάξουν τα πράγματα! Δεν είμαστε μόνοι μας, σ' αυτό που περνάμε. Μήπως δεν το ξέρουμε; Το ξέρουμε! Επομένως, δεν έχουμε λόγους για υπερβολική ανησυχία... Το λέμε, μετά λόγου γνώσεως και με απόλυτη σιγουριά και βεβαιότητα... Θα ξημερώσει μια όμορφη μέρα και για μας. Και δεν θα έχει τέλος! Δεν είναι καλά νέα αυτά;