Ο φόβος για το αύριο κάνει τους ανθρώπους να τρέχουν στα σούπερ μάρκετ. Υπερβολές!
Πάντα το Σάββατο, τα σούπερ μάρκετ είχαν κόσμο... Ίσως γιατί ένας κόσμος εργάζεται όλες τις ημέρες της εβδομάδες και έχει μόνο αυτή την ημέρα, να πάει να ψωνίσει για τις ανάγκες του σπιτιού του. Αυτό όμως που συναντήσαμε χθες, ήταν κάτι το εντελώς διαφορετικό. Και σίγουρα δεν έμοιαζε με κάποιο άλλο Σάββατο.
Καθώς λοιπόν κλιμακώνονται τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση, προκειμένου να εμποδίσει τη διασπορά του φονικού ιού Covid-19, μια αγωνία των ανθρώπων εκφράζεται με το να έχουν τις προμήθειες του σπιτιού, μήπως και... αύριο κλείσουν και τα σούπερ μάρκετ. Αυθαίρετο συμπέρασμα θα πείτε, αλλά μήπως είχατε δει ποτέ τις καφετέριες κλειστές;
Χρειάστηκε να πάμε σε δύο σούπερ μάρκετ χθες, στο LIDL των Σεπολίων (απέναντι από τη Δυρραχίου, στο Περιστέρι και στο ΓΑΛΑΞΙΑ, στη Λένορμαν. Στο πρώτο ήμουν απλά παρατηρητής, ενώ στο δεύτερο αποφάσισα να αναλάβω δημοσιογραφική δράση... Όπως βλέπετε από τις φωτογραφίες που δημοσιεύω μια μικρή λεηλασία, υπήρξε.
Ποτέ στο παρελθόν, δεν είχα δει τα ράφια έτσι... Οι πωλήτριες δεν προλάβαιναν να ξαναγεμίζουν τα ράφια με προϊόντα που... εξαφανίζονταν ξανά και ξανά. Προσπάθησα να δω τι είναι αυτό, που κάνει έτσι τους ανθρώπους... Στην ουρά του ταμείου έγινε ξεκάθαρο: Ο φόβος και η απληστία.
Δεν είναι όλα χρήσιμα, όσα παίρνουν, αν και εδώ βλέπουμε τον πάγκο με τα μακαρόνια... Ένα εύκολο και γρήγορο φαγητό που μπορεί να αποθηκευτεί και εκτός ψυγείου και να διατηρηθεί για πολύ καιρό... Σκεφτείτε όμως πόσο γρήγορα εξαφανίζονταν από τα ράφια, που οι υπάλληλοι δεν προλάβαιναν να τα γεμίζουν ξανά!
Το βλέπετε, ότι όλες οι κοπέλες που δεν είχαν κάποιο πόστο ή στα ταμεία, τοποθετούσαν συνεχώς και νέα προϊόντα για να μη φαίνεται αυτή η άσχημη εικόνα με τα άδεια ράφια. Αλλά και πάλι οι τρύπες ήταν τρύπες... Τις καταγράψαμε με μια υπόμνηση: Ψυχραιμία παιδιά! Τι θα κάνουμε όταν θα έρθουν ακόμα πιο δύσκολες μέρες;