Δύσκολοι καιροί σε μια εποχή που το κρύο είναι πολύ δυνατό και η γη αλλάζει σιγά - σιγά...
Υπάρχουν μέρες, ώρες, που θες να βγεις από τα όρια της πόλης, να περπατήσεις στην επαρχία στη γη, αυτή που δοκιμάζεται το χειμώνα καθώς βιώνει μαζί με τα δέντρα που φιλοξενεί, της δική της μεγάλης δοκιμασία... Με τη βοήθεια φίλων μας που στηρίζουν την προσπάθεια που καταβάλουμε καθημερινά στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ελάτε να σας κάνουμε μια βόλτα.
Η συνηθισμένη εικόνα, είναι αυτή εδώ... Κιτρινισμένα φύλλα πάνω στα δέντρα... Η ζωή που τελειώνει, για να ξαναρχίσει σε λίγο καιρό, καθώς τα καινούρια βλαστάρια θα βγουν και τα πράσινα φύλλα θα κατακλείσουν όλα τα κλαδιά. Κρατείστε λίγο αυτή την εικόνα, για να τη συγκρίνετε με εκείνην. Άλλος κόσμος.
Διαδρομές... Ταξίδια πάνω σε βουνά. Δέντρα στην άκρη του δρόμου, τόσο όμορφα και τόσο διαφορετικά. Για μας τους ανθρώπους της πόλης, όλο αυτό είναι ένα βάλσαμο. Δεν είναι εύκολο να το έχεις στα μάτια σου, αυτό. Κι ωστόσο υπάρχει εκεί έξω και αποτελεί κομμάτι της πραγματικής ζωής που βιώνουν τόσοι συνάνθρωποι μας.
Ψηλά στη βουνοκορφή, αν προσέξετε υπάρχει ακόμα χιόνι. Με τέτοιες θερμοκρασίες σαν αυτές που έχουμε τις τελευταίες ημέρες και βέβαια, δεν πρόκειται να λιώσουν εύκολα. Άσε δηλαδή που όλο και μπορεί να εμφανιστούν κι άλλα, μέσα σε λίγα λεπτά, επειδή ο καιρός κάνει τα παιχνιδάκια του και δεν μας... ρωτάει.
Τοπίο άκρως χειμωνιάτικο. Φύση που μοιάζει σχεδόν νεκρή! Μοιάζει, αλλά δεν είναι. Εμείς το ξέρουμε. Και αυτή επίσης. Ας το θυμόμαστε κάθε φορά που συναντούμε ένα εμπόδιο και νομίζουμε ότι το αδιέξοδο μπροστά μας είναι το τέλος. Τίποτα δεν τελειώνει έτσι απλά και εύκολα.... Πιστέψτε με, τίποτα!
Σκοτεινά μαύρα τοπία... Ο χειμώνας αυτοπροσώπως. Τον ζούμε έτσι κι αλλιώς καθημερινά. Με τα κρύα του, τις παγωνιές του, με όλα του. Δέντρα γυμνά, χωρίς φύλλα, που απο μακριά τουλάχιστον μοιάζουν πεθαμένα. Αλλά δεν είναι. Είναι σαν να περνάνε τη δική τους χειμερία νάρκη. Μέχρι να επανέλθουν στη ζωή!