Στην Πάρνηθα με τη φίλη μας Πόπη, λίγο πριν χιονίσει, στην χασαποταβέρνα του "Λάμπρου"...
Τα κατάφερε η φίλη μας Πόπη, ανιψιά της Σούλας, να έρθει σπίτι μας αυτές τις μέρες και να τη φιλοξενήσουμε μάλιστα μια μέρα. Την επομένη οργανώσαμε μια εκδρομή στην Πάρνηθα. Στην ταβέρνα του "Λάμπρου" κάτω από τις βουνοκορφές της Πάρνηθαw, λίγο πριν καταφτάσει η "Ζηνοβία" και μας ταράξει με το χειμώνα και το κρύο της.
Καθίσαμε σε ένα τραπέζι, ακριβώς δίπλα στο τζάκι. Τα κορίτσια χουχούλιασαν έχοντας το στην πλάτη τους. Έκανε ήδη κρύο εκείνη τη μέρα. Και ο καιρός τα είχε όλα, από ηλιοφάνεια μέχρι βροχές και χαλάζι. Αλλά η παγωνιά ήταν δυνατή, οπότε τη ζεστασιά του τζακιού, τη χρειαζόμαστε, οπωσδήποτε.
Έξω η κατάσταση ήταν αυτή, περίπου... Χρειάστηκε ψυχραιμία για να καθίσουν η Σούλα και η Πόπη, να φωτογραφηθούν για τις ανάγκες αυτής της ανάρτησης... Με τα άδεια και έρημα τραπέζια που το καλοκαίρι σφύζουν από ζωή. Εδώ έχουμε καθίσει και με τον παππού Διονύση. Του άρεσε πολύ το μέρος και είχε γνωριστεί με τον κ. Κώστα, τον ιδιοκτήτη της ταβέρνας.
Τα κορίτσια συζητούν... Κι εγώ κάθομαι απέναντι τους. Και προφανώς αυτή η φωτογράφιση έγινε εν αγνοία τους, αλλά με πολύ αγάπη. Το περιβάλλον ήταν ήρεμο, ήσυχο, κατά τη μία το μεσημέρι που πήγαμε. Διότι, όπως είναι γνωστό οι Έλληνες κανονίζουν λίγο αργότερα το μεσημεριανό τους. Στις τρεις, ήταν το αδιαχώρητο...
Νάτες κι έξω από την ταβέρνα του "Λάμπρου", καθώς ετοιμαζόμαστε για να φύγουμε, ντυμένες καλά. Ο καιρός δε σηκώνει αστεία... Δεν είναι καθόλου δύσκολο να την αρπάξει κανείς... Γι' αυτό και προσέχουμε, όσο αυτό είναι δυνατόν. Όμως δυο φωτογραφίες από αυτή τη βόλτα, τις θέλαμε. Επειδή πολύ μας άρεσε και είχαμε καιρό να το κάνουμε.
Άλλη μια φωτογραφία μέσα από την ταβέρνα... Ακόμα ένα στιγμιότυπο γεμάτο αγάπη, καθώς μοιραζόμαστε πράγματα με ανθρώπους που αγαπούμε. Προσέξτε τη σχέση αγάπης της Σούλας με την Πόπη... Χτυπάει από μακριά και δίδει σήμα για κάτι όμορφο, πολύ. Το ζήσαμε δυο μέρες που ήταν η μικρή Πόπη, κοντά μας.