Αλλαγή σκηνικού σήμερα... Πάμε στα βόρεια, να δούμε το χωριό του φίλου μου Ηλία, πώς είναι
Μια αλλαγή, τη χρειαζόμαστε... Ας φύγουμε για λίγο από το κέντρο της Αθήνας και ας πάμε στην επαρχία, βόρεια, στην Αναστασιά των Σερρών. Εδώ, όπως γνωρίζουν οι τακτικοί αναγνώστες του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, είναι το σπίτι του φίλου μας Ηλία... Ας δούμε πώς είναι αυτή την εποχή, λίγο πριν φτάσουν τα χιόνια...
Οι φωτογραφίες είναι δικές του, δημοσιευμένες στον τοίχο του. Ακόμα έχει ξεμείνει μια αμάζευτη ελιά με τον καρπό τους. Δεν ξέρω αν είναι παλιά φωτογραφία που χρησιμοποίησε τώρα, αλλά τα δέντρα πίσω από την ελιά δείχνουν ότι μάλλον πρέπει να είναι τωρινή. Ναι, ίσως να μην τις μάζεψε ακόμα αυτές τις ελιές.
Ο Ηλίας έχει μια αδυναμία στα ζώα του. Και όχι μόνο αυτός, αλλά και η σύζυγος του, Κατερίνα, που ασχολείται και πιο ουσιαστικά με αυτά. Τη βλέπουμε στο βάθος της φωτογραφίας, ενώ σε πρώτο πλάνο είναι οι κότες και οι γάλλοι του... Συχνά ανεβάζει τέτοιες φωτογραφίες, επειδή τα αγαπάνε πολύ, είναι η ζωή τους.
Την ίδια αδυναμία έχει και στα άλογα και τα πρόβατα του. Η γη δεν έχει πάρει ακόμα πολύ νερό και δεν έχει πρασινίσει, όπως θα περιμέναμε. Αυτό ασφαλώς θα αλλάξει τις επόμενες μέρες, ιδιαίτερα μετά τα χιόνια που οπωσδήποτε θα τους επισκεφτούν... Μαζί τους τα έχουμε ξαναζήσει, όλα αυτά, σε άλλες χρονιές.
Όμορφο βουκολικό τοπίο! Χωριό, πραγματικά... Μερικές φορές σε μας τους ανθρώπους που αναγκαστικά μάθαμε να ζούμε στην πόλη μας λείπει πολύ αυτή η καθαρότητα του τοπίου. Αυτό το τόσο απλό με τη φύση και τον ουρανό που συννεφιάζει για αν φέρει τη βροχή που τόσο χρειάζονται τα φυτά ένα γύρο...
Μ' αρέσει που οι κότες κυκλοφορούν ελεύθερες... Και, λες και είναι εκπαιδευμένες, δεν απειλούν τον μικρό κηπάκο τους. Πώς τα καταφέρνουν; Μόνο αυτές το ξέρουν. Η δική μας εμπειρία από τα παιδικά μας χρόνια και τις δικές μας κότες, είναι ότι, τότε τουλάχιστον, δεν άφηναν τίποτα όρθιο. Τόσο πολύ άλλαξαν τα πράγματα;