Οι ανθισμένες γκορτσιές είναι πολύ όμορφες στην άκρη του δρόμου...

Αυτή την εποχή η εξοχή ζει τα καλύτερά της. Οι πολλές βροχές του χειμώνα σε συνάρτηση με τις ζέστες των ημερών έχουν κάνει μια τέτοια ανθοφορία που είναι σα να περπατάς μέσα σ' ένα πίνακα ζωγραφικής όταν αποφασίσεις να βγεις λίγο έξω και να τη χαρείς.

Πανδαισία χρωμάτων οι μαργαρίτες. Άσπρα, μπλέ, κόκκινα, κίτρινα ανθάκια κι αυτές οι γκορτσιές οι άγριες, τι όμορφες που είναι, ολάσπρες, έτσι ανθισμένες...

Χαίρεται και αγαλιάζει η ψυχή σου... Δεν προσλαβαίνω να παίρνω φωτογραφίες. Είναι κι αυτός ο υπέροχος ήλιος πάνω από τα κεφάλια μας που δίνει στα χρώματα μια επιπλέον λάμψη.

Θα τ' “ανεβάζω” σιγά – σιγά αυτές τις μέρες στο Site. Να φτάσουμε έτσι ώς την Ανάσταση. Αυτό κι αν είναι θαύμα μοναδικό.

Στιγμές απ' αυτές που λείπουν σε μας, τους ανθρώπους της πόλης. Απλές, χωρίς άγχος.

Αυτό είναι που πεθυμά η ψυχή μου όταν ονειρεύομαι να τα καταφέρω και να πάω κάποτε στο χωριό μου, μόνιμα...