Δε μπορείτε να φανταστείτε πώς μου αρέσει αυτή η εποχή, βλέποντας τα κηπευτικά και τα φρούτα εποχής πάνω στο τραπέζι της Στασούλα μας στην αυλή του σπιτιού της, χαίρομαι να προσπαθώ να τα διακρίνω... Λεμόνια, κολοκυθάκια, μελιτζάνες, παραπούλια και φυσικά σύκα...


Το ίδιο τραπέζι από μια άλλη πλευρά του, φωτογραφημένο. Αχ, να 'χαμε μερικά σύκα, φρέσκα και όμορφα όπως είναι. Βρήκα χθες το πρωί που κατέβηκα στο Πέραμα, προκειμένου να περάσω απέναντι για δουλειά, στη Σαλαμίνα. Και τα απόλαυσα καθώς ήταν μέσα στο δρόμο μου. Αλλά οι άνθρωποι στον κόσμο δεν τα ξέρουν και δεν τα τιμούν.


Και φυσικά ποτέ δεν λείπει ο βασιλικός από την αυλή της. Μοσχομυρίζει κιόλας! Τα παραπούλια θα γίνουν βραστά και θα πιάσουν τόπο στο οικογενειακό τραπέζι. Κρατάω αυτή την ομορφιά των ματιών, με τα απλά πράγματα που έχω μπροστά μου και λέω, πόσο όμορφα θα είναι στο νέο κόσμο να τα απολαμβάνουμε όλα αυτά.


Εκείνον τον καιρό, όλη η γη θα είναι παράδεισος! Και μείς, υγιείς, θα έχουμε στη διάθεση μας ότι χρειαζόμαστε για να απολαμβάνουμε την πραγματική ζωή. Νομίζω, σε ότι με αφορά, ότι κι απ' το φαί, ακόμα πιο πολύ, μου αρέσουν αυτά τα κηπευτικά και τα φρούτα εποχής. Οπότε μπορεί κανείς, να χορτάσει με σωστή και ολοκληρωμένη τροφή.


Και σταφύλια; Γιατί όχι! Όσο δεν βρέχει ακόμα κάποια σταφύλια θα συνεχίσουν να υπάρχουν πάνω στα κλίματα. Εμείς τα βλέπουμε για την ώρα, στους πάγκους της λαϊκής αγοράς στη γειτονιάς μας, αλλά προσβλέπουμε σε κείνην την ημέρα που θα έχουμε το δικό μας αμπέλι να καλλιεργούμε!