Ο εγκαταλειμμένος σιδηροδρομικός σταθμός στην πόλη του Αιγίου. Πιάνεται η ψυχή σου!
Ένα από τα πράγματα που ξέρουμε ότι υπάρχει στο Αίγιο και είναι εμφανής με την πρώτη ματιά, είναι η εγκατάλειψη του σιδηροδρομικού δικτύου... Σε όλη την Πελοπόννησο βέβαια, αλλά εδώ το όλον θέαμα είναι μπροστά στα μάτια σου. Πήγαμε επί τούτου, τις ημέρες που ήμασταν στην Τέμενη να επισκεφτούμε το παλιό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης.
Αυτή ήταν η εικόνα στον εγκαταλειμμένο, από χρόνια, σταθμό των τρένων στο Αίγιο... Βαγόνια σαν αυτό, έχουν σκουριάσει να περιμένουν μια επαναλειτουργία, ίσως. Βαγόνια που κάποτε έζησαν δόξες, τότε που ο σιδηρόδρομος ήταν ένα καλό και φτηνό μέσο μεταφοράς σε όλη την Ελλάδα.
Ύστερα, στον καιρό της κρίσης και των μνημονίων, το δίκτυο στην Πελοπόννησο εγκαταλείφθηκε ως ασύμφορο. Προφανώς, έτσι το είδαν οι ιδιώτες "επενδυτές" που αγόρασαν τον ΟΣΕ από το ελληνικό δημόσιο. Δεν τους ενδιέφερε πια η εξυπηρέτηση, αλλά τα κέρδη. Απλά πράγματα στην ελεύθερη οικονομία αυτά, έτσι δεν είναι;
Είδαμε βαγόνια μέσα στο σταθμό εγκαταλειμμένα, λεηλατημένα, σπασμένα, χωρίς τζάμια και καθίσματα γεμάτα με αντιαισθητικά γκράφιτι που αφαιρούν αντί να προσθέτουν κάτι. Αλλά δεν μου έκανε καθόλου εντύπωση. Έτσι αφήνουν και απαξιώνεται η περιουσία του κράτους...
Και όπως μπορείτε να αντιληφθείτε κι εσείς από το δέντρο που έχει φυτρώσει και μεγαλώσει μέσα στις γραμμές του τρένου, δεν πρόκειται για ένα, δυο ή τρία χρόνια. Η απαξίωση, για να είναι τέλεια, χρειάζεται να συνεργήσουν όλοι οι τοπικοί φορείς και οι άνθρωποι και να υπάρχει αρκετός χρόνος στη διάθεση τους.
Άλλο ένα βαγόνι τρένου αφημένο στην τύχη του... Ίσως επειδή η όλη κατασκευή του είναι μεταλλική, δεν μπόρεσαν να κάνουν πολλές ζημιές πάνω του. Μόνο να το... διακοσμήσουν με τις απίστευτες αυτές ζωγραφιές που κάποιοι συνάνθρωποι μας ίσως θεωρούν τέχνη. Αλλά θα το υποστηρίζατε κι εσείς αυτό;