Ρεπορτάζ μνήμης, από τις Φυλακές Κασσάνδρας, όπου κρατούνταν αντιρρησίες συνείδησης...
Το είχα υποσχεθεί στον Θωμά που μου το ζήτησε, όταν άκουσε ότι θα ερχόμασταν και φέτος Χαλκιδική. Και στην πρώτη ευκαιρία με τη βοήθεια φίλων και αδελφών γνώρισα τον κ. Τάκη Σιαπικούδη, πρώην διευθυντή στις Φυλακές Κασσάνδρας, την πενταετία 1980- 1985... Και τι δεν μάθαμε, κουβεντιάζοντας μαζί του...
Την εποχή τη δική του είχε 280 φυλακισμένους Μάρτυρες του Ιεχωβά, ως αντιρρησίες συνείδησης. Αλλά δεν αντιμετώπισε ποτέ, κανένα πρόβλημα. Ο λόγος τους ήταν σπαθί και ότι έλεγαν το τηρούσαν. "Και άλλους τόσους να είχα, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα" μου είπε. Δεν δημιουργούσαν ποτέ πρόβλημα... Εδώ, από μακριά, οι κεντρικές φυλακές της Κασσάνδρας.
Ο κ. Τάκης είναι συνταξιούχος σήμερα, αλλά παρά τα άσπρα μαλλιά του, ασχολείται με ασφάλειες... Η καταγωγή του είναι από τα Γιαννιτσά, παντρεύτηκε όμως εδώ, στην Κασσάνδρα κι εδώ έστησε το σπιτικό του... Προσπαθούσε να είναι πάντα τυπικός με τον νόμο και οι ντόπιοι του το χρέωναν αυτό αρνητικά, λέγοντας ότι είναι και ο ίδιος Μάρτυρας... Φυσικά, δεν ήταν αλήθεια.
Μας είπε πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες που αν κρατούσα σημειώσεις και τις κατέγραφα θα έπιαναν πολύ χώρο στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ... Όχι βέβαια ότι δεν αξίζει, αλλά προτίμησα να πάμε επί τόπου, να δούμε τους χώρους... Στις κεντρικές φυλακές, δεν μπορούσαμε να μπούμε. Λειτουργούσαν και χρειάζονταν ειδική άδεια, που δεν είχαμε.
Ο φίλος μας, ο Θανάσης, μας πήρε με το αυτοκίνητο του και πήγαμε στον Ξενοφόντα... Ένα παράρτημα των αγροτικών φυλακών... Από εκεί ξεκινήσαμε την περιήγηση μας. Ήταν εκεί δύο κρατούμενοι ως... φύλακες. Πήγαν να φτιάξουν, λέει και τα ηλεκτρικά... Μπήκα μέσα στις εγκαταλειμμένες, πια, φυλακές και πήρα αποκλειστικές φωτογραφίες.
Σήμερα σας δίνουμε μόνο δυο και θα επανέλθουμε πολύ σύντομα... Μια μικρή λοιπόν γεύση, σε ρυθμούς ρεπορτάζ, στο πλαίσιο των διακοπών μας. Ούτε που θα μπορούσα να το διανοηθώ... Αλλά προέκυψε. Ξέρω πως ανάμεσα στους αναγνώστες του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ υπάρχουν πολλοί που φυλακίστηκαν προκειμένου να διακρατήσουν την ακεραιότητα τους, εδώ και στου Καρακάλλου. Θα τους ξυπνήσουμε μνήμες...