Τις προηγούμενες μέρες που είχαμε δυνατό κρύο στην Αθήνα και βροχές, φίλοι μας από την πόλη της Καρδίτσας, μας έστειλαν αυτές τις φωτογραφίες καθώς ξύπνησαν και είδαν το πρώτο χιονάκι για φέτος, να έχει απλωθεί ελαφρά στους δρόμους, πάνω στα δέντρα και όπου αλλού μπορούσε να σταθεί.


Ήταν πολύ λίγο. Ίσα που οι κεραμιδένιες στέγες, έχασαν το κόκκινο τους και πήραν για λίγο το λευκό, που κάνει τις καρδιές μικρών και μεγάλων να πάλλονται από χαρά... Είναι αυτές οι στιγμές που βγαίνεις έξω και λες "να προλάβω να το καταγράψω πριν λιώσει"...


Στους δρόμους καταχνιά και πάνω στο γρασίδι, μόλις που φαίνεται λίγο... Φυσικά δεν θα κρατήσει πολύ αυτό το χιόνι. Σύντομα θα φύγει. Η υπόσχεση "αν το στρώσει πιο πολύ, θα σου στείλουμε καλύτερες" δεν ίσχυσε. Διότι απλά, δεν το έστρωσε περισσότερο. Ήταν λίγο και για σύντομο χρόνο.


Όμορφα, ζωντανά τοπία, από μια πόλη που περνά από το φθινόπωρο, στο χειμώνα ομαλά. Όχι βίαια. Δείτε: Κάτω, πεσμένα, τα κιτρινισμένα φύλλα των δέντρων και πάνω τους, το λίγο χιόνι. Ίσα να σηματοδοτήσουν το πέρασμα από τη μια εποχή στην άλλη. Μόνο αυτό, τίποτα άλλο.


Τέτοιες εικόνες τις κρατάς ακριβά φυλαγμένες στην καρδιά σου. Ιδιαίτερα εγώ, που έζησα και μεγάλωσα σε ένα τόπο όπου το χιόνι δεν είναι από τα πολύ συνηθισμένα πράγματα. Κι εμείς ως παιδιά, αλλά και ως μεγάλοι, λαχταρούσαμε να το δούμε να πέφτει χιόνι παρόλο που οι συνέπειες δεν ήταν συχνά, οι καλύτερες.


Σε κάποιο αυτοκίνητο παρκαρισμένα σε απάγκιο, όπου μάλλον βοηθούσε κι ο αέρας, το έβλεπες λίγο περισσότερο... Την ίδια ώρα εμείς στην Αθήνα παγώναμε από το βοριαδάκι που "ξύριζε" και δημιουργούσε συνθήκες ισχυρής παγωνιάς. Κι αλίμονο σε όσους δεν είχαν θέρμανση να το αντιμετωπίσουν.