Ο Δήμος ποδηλάτης. Το μέρος ενδείκνυται και για ποδηλασία...

Το μεσημέρι του Σαββάτου περπάτησα, ανάμεσα στους οικίσκους σε ολόκληρο, σχεδόν, το παραθεριστικό κέντρο της Τέμενης.

Είναι πραγματικά πολύ όμορφο. Το πράσινο που σκάει μύτη στα παρτέρια είναι υπέροχο. Και το κελάηδημα των πουλιών. Κι η ηρεμία ένα γύρο.

Μ' αρέσει όλη αυτή η ιστορία. Είσαι μέσα στο πράσινο, δίπλα στη θάλασσα, δέκα λεπτά από την πόλη του Αιγίου και είναι σαν να βρίσκεσαι αλλού, σ' άλλο τόπο.

Βρίσκω μερικές μανταρινιές. Έχουν πάνω τους μικρά μανταρίνια. Είναι παράξενα, καμιά σχέση με του εμπορίου, ότι καρπό έδωσε το δέντρο χωρίς καλλιέργεια. Έχουν όμως χυμό. Και είναι πραγματικά μέλι αν έχεις την υπομονή να τα καθαρίσεις για να τα φας. Κι εγώ την έχω. Πάντα μου άρεσε να τρώω τα φρούτα κόβοντας τα πάνω από τα δέντρα.

Και στην παραλία είναι ωραία. Με τα βότσαλα της και το γαλάζιο της Στερεάς Ελλάδας, απέναντι. Κι η ίδια η θάλασσα με το γαλάζιο της έχει γαληνέψει σήμερα. Άλλη μέρα, άλλη ματιά...