Και καθώς οι ζέστες συνεχίζονται στην Αθήνα, αισθανόμαστε την ανάγκη για μια βόλτα στην επαρχία. Σε ένα ορεινό χωριό με δροσιά. Εκεί, που τα τρεχούμενα νερά στις πηγές είναι κάτι το συνηθισμένο και κάθε στιγμή μπορεί να τα βρεις στο δρόμο σου.


Για πιο χωριό μιλάμε; Μα για τον Μεσενικόλα! Είναι ένα χωριό του δήμου Λίμνης Πλαστήρα, της περιφερειακής ενότητας (πρώην νομού) Καρδίτσας στη Θεσσαλία. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 451 κατοίκους. Το χωριό είναι κτισμένο σε υψόμετρο 700 μέτρα, 22 χιλιόμετρα δυτικά της Καρδίτσας.


Εδώ θα συναντήσουμε πολλές ομορφιέ,ς ξεχωριστές. Όπως αυτή τη μικρή λιμνούλα με την παλιά ξύλινη γέφυρα. Προφανώς, δεν πρέπει να παρέχει και μεγάλη ασφάλεια και γι' αυτό οι άνθρωποι, προληπτικά, έβαλαν μια κορδέλα. Αλλά δεν ξέρουμε πόσο το σέβονται αυτό. Αφορά την ασφάλεια τους.


Στα ορεινά χωριά, ιδιαίτερα εκεί που έχει νερό και υπάρχει πράσινο, θα συναντήσεις δέντρα με τέτοιες ρίζες, σαν αυτές της φωτογραφίας και με βρύα πάνω τους. Αξίζει να σταματήσεις λίγο να τα δεις και να θαυμάσεις τη δημιουργία και τον Δημιουργό. Κάτι τέτοιες ώρες, αναρωτιέσαι, ποιος τα έφτιαξε, αυτά;


Φυσικά πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι με γούστο, που έχουν διαμορφώσει την περιοχή, ώστε πραγματικά όλες οι αισθήσεις του περιηγητή να λειτουργούν τέλεια και να απολαμβάνουν την κάθε στιγμή. Ναι, θα ήθελα να είμαι κάπου εδώ, μια βόλτα... Θα ήταν, έτσι το νιώθω, αληθινή ξεκούραση.


Αυτοσχέδια γεφυράκια, ξύλινα θα συναντήσεις πολλά στο διάβα σου... Ίσως τώρα που τα νερά δεν είναι πολλά, να μοιάζουν υπερβολή. Στις πρώτες βροχές όμως, θα φανεί η μεγάλη χρησιμότητα τους. Άσε που, έτσι όπως τα βλέπω, δεν έχουν και κανένα κόστος υπερβολικό. Απλά ξύλα είναι.


Πιο πολύ απ' όλα όμως, θα ήθελα να περπατήσω μέσα σε τέτοια μονοπάτια... Σ' αυτούς τους χωματένιους δρόμους, που δεν ξέρεις που θα σε οδηγήσει η επόμενη στροφή, πίσω από τους θάμνους... Νοιώθεις, σαν να κάνει εξερεύνηση. Και στους ανθρώπους αρέσει πολύ αυτό το στοιχείο. Άσε που μου θυμίζει το χωριό μου.


Άλλο ένα μονοπάτι ξεχασμένο στο χρόνο... Είναι φανερό πως το χρησιμοποιούν μόνο οι άνθρωποι που μένουν εδώ για τις δουλειές τους και ίσως κάποιος τολμηρός περιπατητής, που θέλει να νιώσει τη δροσιά της φύσης. Σκέφτομαι πόσο ωραία διαδρομή θα ήταν για μας, τους ανθρώπους της πόλης. Ελπίζω να το απολαύσατε!