Στις 9 το πρωί φεύγουμε από τον σταθμό του Μετρό στον Άγιο Αντώνιο για μια ημερήσια εκδρομή στο Ναύπλιο και τη Νεμέα... Θα είμαστε με φίλους καλούς. Και το έχουμε ανάγκη, ένα μικρό διάλειμμα, το χρειαζόμαστε,


Την ώρα που εμείς θα ταξιδεύουμε με το πούλμαν για τον προορισμό μας, ελάτε να σας πάμε με τις φωτογραφίες από τον τοίχο του καλού φίλου Ηλία Θεολόγου στο χωριό του, την Αναστασιά. Με τις ανθισμένες αμυγδαλιές...


Βέβαια ο Ηλίας, ευαίσθητος καθώς είναι, φωτογραφίζει λεπτομέρειες από τη δημιουργία. Δες ένα μικρό λουλούδι που βρήκε χώμα και άνθισε μέσα μια ξεχωριστή γλάστρα, έναν τσιμεντόλιθο! Άμα έχεις φαντασία...


Φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι γάτες του, που βρήκαν ήλιο μέσα στην κακοκαιρία και βγήκαν να τον απολαύσουν... Τους αρέσουν οι γλάστρες; Έτσι φαίνεται, αν κρίνουμε από την επιλογή της μιας, να καθίσει μέσα εκεί.


Είπαμε, λεπτομέρειες! Κοίτα πού βρήκε και άνθισε αυτό το λουλουδάκι; Μέσα στις πέτρες... Πουθενά δεν υπάρχει πράσινο κι αυτό τόλμησε, μόνο του, όχι απλά να φυτρώσει, αλλά και να γίνει ένα υπέροχο άνθος!


Τα πρόβατα του Ηλία είναι, όπως και όλα τα ζώα που έχει στο χωριό, στην καρδιά του. Και στην καρδιά της γυναίκας του, της Κατερίνας. Όχι μόνο διαθέτουν ατέλειωτο χρόνο για να τα φροντίζουν, αλλά ενδιαφέρονται και για τη φωτογράφιση τους. Δείτε τη σκιά του Ηλία, κάτω αριστερά.


Την ώρα που στη γη μεγαλώνει σιγά - σιγά, το χορτάρι, ο φίλος μας Ηλίας, βρήκε το χρόνο να φωτογραφηθεί με φόντο το χωριό του, την Αναστασιά Σερρών. Σήμερα μόνο, δεν σε ζηλεύουμε, Ηλία... Επειδή είμαστε εκδρομή!


Κρατάμε όλη αυτή ομορφιά της ανθισμένης μυγδαλιάς, από τα βόρεια, την Αναστασιά των Σερρών, το χωριό του φίλου μας Ηλία. Οι καιροί αλλάζουν. Και η τολμηρή αμυγδαλιά μας επισημαίνει πως όσο σκληρός κι αν είναι ο χειμώνας, η άνοιξη είναι μπροστά μας.