Τι δυνατή βροχή ήταν η χθεσινοβραδινή; Είχα καιρό να δώ τέτοιο "ανεμοτσάπουρο"...

Απίστευτο, αλλά αληθινό! Τα 30.000 «χτυπήματα» κλείνουμε σε λίγο σ' αυτή την ιστοσελίδα. Χωρις καμιά διαφήμιση, χωρίς την αγωνια της επισκεψιμόττας, χωρίς κανένα αγχος. Κάνοντας μόνο αυτό που θεωρούμε ότι πρέπει να είναι το σωστό. Και έχοντας, όσο αυτό γίνεται, μια επαφή με την καθημερινότητα.

Λιτά, απλά, χωρίς να επιδιώκουμε τον εντυπωσιασμό. Και πώς το μάθατε και μπαίνετε; Μα, έτσι, όπως πολύ καλά ξέρουμε να κάνουμε στην Ελλάδα: από στόμα σε στόμα. Κάποιος που το είδε, το προτείνει κι αλλού. Κι έτσι γινόμαστε περισσότεροι στην παρέα...

Κοντά διακόσιους επισκέπτες έχει την ημέρα. Κι αυτό κάτι υποδηλώνει. Το γεγονός ότι μπορείτε να σχολιάσετε και να «ανέβει» αυτόματα στη μπάρα, όπως βλέπετε δεξιά, το διαφοροποιεί σε σχέση με άλλα site και το κάνει να θυμίζει... Blog στο πιο σοβαρό του.

Το ζήτημα, βεβαίως, είναι ότι δεν μας ενδιαφέρει να εντυπωσιάσουμε. Απλά καθημερινά πράγματα καταγράφουμε. Κι αυτό είναι, τελικά, το μεγάλο όπλο. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο οι άνθρωποι «μπουχτήσανε» με του ξερόλες. Και με τα... βαθυστόχαστα άρθρα που ανακυκλώνονται, καθώς ο ένας «κλέβει» τον άλλον ή τα... δανείζεται από τον άλλον κι ας μην το... ξέρει.

Ο «Θραψανιώτης» αποτελεί συνέχεια του Blog, δουλειά δύο χρόνων που σταμάτησε τον περσινό Ιούλιο μετά τα... τσαλιμάκια των Αμερικανών που μας φιλοξενούσαν στους σέρβερ τους, όχι βέβαια με το αζημείωτο... Εδώ, σε ελληνικούς σέρβερ πια, μπορούμε να αναπτυχθούμε περισσότερο και να επικοινωνούμε με πολλούς φίλους.  Αυτό είναι που έχει την αξία του...

Να μην ξεχνάμε την Αϊτή. Τις δυσκολίες που περνάνε οι άνθρωποι εκεί...

Στην Αϊτή μας χρειάζονται. Είναι μια φτωχή χώρα και περνάνε δύσκολα μετά το μεγάλο σεισμό...