Χθες ήταν μέρα μνήμης και… εκδρομής… Θέλαμε ο παππούς Διονύσης να πάει (για τελευταία ίσως φορά, καθώς τα σχέδια που κάνεις όταν είσαι 97 ετών, λιγοστεύουν…) να δει στα Σαβάλια τον φίλο του τον Μπάμπη 90 ετών σήμερα… Στο σπίτι του περνούσαν πολλά καλοκαίρια με τη γυναίκα του, όσο ζούσε…


Ξεκινήσαμε νωρίς… Γύρω στις 8:30 π.μ. με τη δροσούλα. Και είμασταν εκεί, γύρω στις11:00 Ο Μπάμπης με τη σύζυγο του, Βάσω, μας περίμεναν. Είχε προηγηθεί τηλεφώνημα από τον παππού Διονύση… Αλλά είναι κι αυτοί μεγάλοι άνθρωποι, δεν θέλαμε να τους ανησυχήσουμε. Μας κέρασαν ένα παγωτό, είπαν τα δικά τους και κατά τις 12, φύγαμε…


Προηγουμένως περπατήσαμε με τη Σούλα λίγο στο χωριό Σαβάλια… Χτισμένο σε ένα κάμπο, ψάξαμε να βρούμε το πατρικό σπίτι της μητέρας της… Δεν υπήρχε πια. Είχε πωληθεί και οι νέοι ιδιοκτήτες το γκρέμισαν για να φτιάξουν ένα νέο στη θέση του. Νέο στον καιρό του… Δεν έζησε πολύ εδώ η Σούλα, απλώς γεννήθηκε… Και φυσικά δεν έχει μνήμες…


Ο παππούς Διονύσης όμως είχε αρκετές… Σαν παιδί, γεννήθηκε και έζησε μέχρι 15 χρονών στη Ροβιάτα, το διπλανό στα Σεβάλια, χωριό… Με το αυτοκίνητο κάναμε μια βόλτα. Θυμόταν λεπτομέρειες. Οι μνήμες στους ηλικιωμένους είναι κάτι φοβερό. Μπορεί να μη θυμούνται τι έφαγαν χθες, αλλά σίγουρα πολλά από την παιδική τους ηλικία έχουν μείνει ανεξίτηλα στο χρόνο…


Μας πήγε στην Κουρούτα, μια κοσμοπολίτικη παραλία με ψιλή, χρυσή άμμο, υπέροχη… Δεν καθίσαμε πολύ… Προτιμήσαμε να κάνω το μπάνιο μου, κάπου πιο ήρεμα… Ακριβώς δίπλα είναι η περιοχή Παλούκι. Εδώ ήταν αυτό που ήθελα εγώ… Σίγουρα η Κουρούτα είναι αυτή που θα άρεσε στους νέους. Τα μαγαζιά όπου μπορούσαν να περάσουν την ώρας τους, πάνω στην παραλία, πολλά και μοντέρνα…


Στο Παλούκι, όσο κι αν η ονομασία του είναι παράξενη, ήταν πιο όμορφα… Εδώ, σ’ αυτή την παραλία έκανα το μπάνιο μου και φάγαμε κιόλας μεσημεριανό… Κάτω από τον παχύ ίσκιο μιας μουριάς… Φύσαγε κι ένα δροσερό αεράκι… Ήταν πραγματικά ωραία… Απολαύσαμε το ουζάκι μας με ένα ελαφρύ μεζέ και στη συνέχει με ψάρι και λευκό κρασί…


Ναι, η εκδρομή μας ήταν υπέροχη… Μπορεί να κουραστήκαμε λίγο, αλλά τη χαρήκαμε. Βρήκαμε και τις συκιές του Μπάμπη στο κτήμα του και τις… τρυγήσαμε. Κόψαμε τόσα που θα ας φτάσουν μέχρι να φύγουμε, το Σάββατο… Μόνο μελανό σημείο η μικρή ταλαιπωρία που είχαμε στην επιστροφή. Στα διόδια της Πάτρας είχε συμβεί ένα ατύχημα που μας έκανε να περιμένουμε κοντά μισή ώρα στην ουρά…