Τις φωτογραφίες αυτές τις τράβηξα την Κυριακή που μας πέρασε από την εξοχή του Μεγάλου Πεύκου, στα όρια με τα Μέγαρα. Βγήκα μια βόλτα έξω από το σπίτι της αδελφής Καίτης και «ανακάλυψα» σημεία που η Μαρία, η κόρη της, όταν τα είδε δήλωσε ότι δεν τα γνώριζε…


Τις χώρισα σε δύο μέρη, επειδή ήταν πολλές… Σήμερα το πράσινο και αύριο τις άλλες, αυτές που παραπέμπουν στο καλοκαίρι που έρχεται… Και ήδη αισθανόμαστε τις ζέστες του… Είναι όμορφες κι έτσι είπα να δώσω χώρο γι’ αυτές στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.


Ξέρω πως σε πολλούς εδώ μέσα αρέσουν τα λουλούδια. Το βλέπω που τα ανεβάζετε στους τοίχους των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όσοι διαθέτετε και το διαβάζω στα e-mail σας. Κι εμένα μ’ αρέσουν. Ίσως, επειδή γεννήθηκα σε χωριό, όπου οι αγροτικές περιοχές είχαν πολλά λουλούδια.


Ομορφαίνουν το μάτι και από κοντά μυρίζουν υπέροχα, όπως αυτό το γιασεμί που γέμισε το φράκτη του σπιτιού που, εκεί που το είδα… Ήταν μεσημέρι, την ώρα που το φωτογράφησα... Σκέψου να ήμουν εκεί, την ώρα που χαράζει η μέρα και η πρωινή υγρασία είναι που τα κάνει ακόμα πιο όμορφα.


Θα μπορούσα με τις ώρες να τα παρατηρώ και να τα προσέχω… Αλλά ήταν η ώρα του φαγητού και με περίμεναν στο τραπέζι… Άρα, δεν θα μπορούσαν να μείνω περισσότερο… Πήρα μαζί μου όλη αυτή την ομορφιά και να, που είμαι τώρα σε θέση να τις μοιραστώ μαζί σας… Έχει κι αυτό την ομορφιά του…


Κι αυτή η τριανταφυλλιά, δεν είναι υπέροχη; Δε χόρταιναν τα μάτια μου να απολαμβάνουν την ομορφιά τους και η μύτη μου τις μυρωδιές τους… Δείτε: Λειτουργεί και ως φυσικός φράκτης στο σπίτι που τα φύτεψαν οι ιδιοκτήτες της. Πανέμορφα, λευκά τριαντάφυλλα…


Δεν ξέρω πώς το λένε αυτό τα θαμνώδες φυτό με τα λευκά ανθάκια που μοιάζει, αλλά δεν είναι γιασεμί… Είναι όμως θαυμάσιο πραγματικά κι αυτή την εποχή, όπως βλέπετε είναι στα καλύτερα του. Ωστόσο υπάρχει ο χώρος για να αναπτυχθούν…  Πράγμα που θα γίνει οπωσδήποτε.


Το ίδιο φυτό από μια άλλη πλευρά. Μπορεί να μην είναι στα καλύτερα του, αλλά η φωτογραφία είναι αυθεντική. Σίγουρα δεν έχει υποστεί και μιά επεξεργασία με φώτοσοπ ή άλλο φωτογραφικό πρόγραμμα… Αυτό άλλωστε είναι κάτι που κάνει αυτό το Site να ξεχωρίζει. Ελάχιστες ξένες φωτογραφίες χρησιμοποιεί. Οι περισσότερες είναι τραβηγμένες από μένα τον ίδιο…


Προτιμώ να χαμηλώσω λίγο την κάμερα στο ύψος του φυτού και να φωτογραφήσω αυτά τα μοναδικά άγρια άνθη του αγρού. Μοιάζουν μεγάλα επειδή πήγα πολύ κοντά τους, αλλά δεν είναι έτσι στην πραγματικότητα… Δημιουργούν όμως μια αίσθηση όμορφη… Από αυτή που χρειαζόμαστε για να νοιώσουμε καλύτερα…