Μια τελευταία χθεσινή στάση στην, χιονισμένη με ιδιότυπο τρόπο, Αθήνα μας…
Όμορφο τοπίο από μια παιδική χαρά της Αθήνας… Πού, πότε; Μόνο ο φίλος μου Ηλίας Προβόπουλος ξέρει που την ανέβασε στον τοίχο του. Δεν είναι υπέροχη;
Χιονισμένα βόρεια προάστια της Αθήνας… Είναι φανερό από την ημερομηνία στο πλάι της φωτογραφίας ότι έχει τραβηχτεί με μηχανή σπιτιού, όχι επαγγελματική…
Όπως κι αυτή εδώ… Αλλά και οι δυο είναι σπάνιες και ξεχωριστές… Τι χιόνι δεν είναι ακόμα πολύ, αλλά είναι τόσο όμορφο καθώς «κολλάει» πάνω στα δέντρα και τα φυτά.
Ακόμα κι αυτό το απλό ξύλινο τραπέζι κήπου έχει την ομορφιά του. Το χιόνι που το στολίζει αντί για τραπεζομάντιλο, έχει μια ξεχωριστή εμφάνιση, μοναδική…
Η φωτογραφία αυτή είναι τραβηγμένη στην Πετρούπολη από φίλο που μένει εκεί… Το έκαναν χθες οι φίλοι. Φωτογραφίζονταν και οι ίδιοι. Κι εδώ το χιόνι δεν είναι πολύ και σίγουρα δεν θα κρατήσει, αλλά είναι πανέμορφο…
Να κι μια φωτογραφία από το Μεγάλο Πεύκο ή αλλιώς Νέα Πέραμος, όπως λένε τώρα το προάστιο της Αθήνας… Αν και δίπλα στη θάλασσα, το χιόνι έκανε την εμφάνιση του…
Σε ένα δημοτικό σχολείο της Αθήνας που λειτούργησε χθες . Διότι, ξέρετε, εδώ στην Ελλάδα, όλα κατεβάζουν ρολό με το παραμικρό… Τα παιδιά χαίρονται το παιχνίδι τους στα ελάχιστα χιόνια…
Η φίλη μου, Ερατώ Παλαιολόγου, μόλις που πρόλαβε να πιάσει στα χέρια της ένα… δείγμα χιονόμπαλας για να φωτογραφηθεί… Είναι αυτό που λέμε, η χαρά μέσα μας…