Και ξαφνικά προέκυψαν εκλογές, τις οποίες προσδιορίζουν για τις 25 Ιανουαρίου 2015
Είχα υπόψη μου να σταματήσω στη χθεσινή ανάρτηση τις φωτογραφίες από την πρόσφατη εκδρομή μου στη Βυτίνα. Όμως οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις που προέκυψαν από χθες με κάνει να μείνω λίγο περισσότερο, ως αντίδοτο στο βαρύ κλίμα…
Επειδή, πέρα από το τραγικό ναυτικό δυστύχημα στην Αδριατική, όπου είχαμε νεκρούς, το κλίμα από χθες φορτίζεται άγρια πολιτικά, καιρός είναι εμείς που έχουμε λόγους να μη συμμετέχουμε σ’ αυτό το πανηγύρι, να χαλαρώσουμε λίγο…
Και πώς θα το πετύχουμε αυτό; Απολαμβάνοντας τοπία υπέροχα σε μια εποχή που η φύση δεν είναι στα καλύτερα της καθώς ο χειμώνας λειτουργεί για την αναζωογόνηση της… Τίποτα όμως, όπως βλέπετε, δεν χάνει την ομορφιά του…
Περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της Βυτίνας, ως εκδρομείς για μια μέρα… Εδώ, νιώθεις πραγματικά πιο ήρεμη την ατμόσφαιρα και η πίεση της πολιτικής και των εκφραστών της, περνάει απαρατήρητη, χωρίς να αφήνει πληγές…
Τι μπορεί να συγκριθεί μ’ αυτή την απαράμιλλη ομορφιά; Ποια πολιτική υπόσχεση για ένα καλύτερο αύριο μπορεί να σε πείσει πιο πολύ από αυτή την εικόνα μέσα στο καταχείμωνο… Το λευκό ψηλά στη φωτογραφία είναι ο χιονιάς που έρχεται…
Αφήνω τις αισθήσεις μου να γευτούν το καθετί… Εδώ το υπέροχο, ξεχωριστό, πετρόχτιστο δημοτικό σχολείο της Βυτίνας… Κρίμα που δεν ήταν ανοιχτό για να το δούμε από μέσα… Από μόνο του όμως, είναι μια υπέροχη κατασκευή με μια μοναδική τοπική αρχιτεκτονική..
Τι κι αν ο καιρός είναι μουντός; Θα χιονίσει ίσως, όπως μας λένε μετεωρολόγοι… Ε, και; Τίποτα δεν είναι σε θέση να χαλάσει την όμορφη στιγμή που ζεις εκεί περιπατητής με καλή παρέα… Η θερμοκρασία είναι ήδη παγωμένη. Δέκα βαθμούς κάτω από την Αθήνα, αλλά δεν πτοείται κανείς…
Την ώρα που οι πολιτικοί θα χαμογελάνε μπροστά στις κάμερες, δείχνοντας τη σιγουριά τους και εκβιάζοντας για την ψήφο του ελληνικού λαού, η καρδιά τους τρέμει, γιατί γνωρίζουν το μέλλον τους… Εμείς προσδοκούμε άλλα πράγματα, πολύ πιο στέρεα και πιο σίγουρα γι’ αυτό και δεν συμμετέχουμε στο πανηγύρι τους…
Ακόμα κι εγώ που λόγω εργασίας, είμαι υποχρεωμένος να την παρακολουθώ, προσπαθώ να το κάνω αυτό περιοριζόμενος στο ρόλο του παρατηρητή από μακριά, ψύχραιμα, χωρίς φανατισμό, μια τέτοια εικόνα με παρασέρνει… Το θέαμα είναι εξαιρετικό… Και το σκηνικό, πέρα για πέρα αληθινό.
Κλείνω αυτή την αναφορά στη Βυτίνα μ’ αυτό το τρίτο συνεχόμενο αφιέρωμα πιστεύοντας ακράδαντα, ότι είναι ότι πιο όμορφο απόλαυσα με φίλους, τον τελευταίον καιρό… Μπράβο σε όλους που συμμετείχαμε, εννιά τον αριθμό, φίλοι, που ξέρουμε να ζούμε και να αναδεικνύουμε θετικές πτυχές της..