Να μείνουμε λίγο ακόμα στην όμορφη Βυτίνα που τόσο μας άρεσε στην εκδρομή μας…
Συνεχίζουμε και σήμερα να μένουμε στη Βυτίνα, από την πρόσφατη εκδρομή με φίλους… Ήταν όμορφο να περπατάμε στα στενά δρομάκια και να την ανακαλύπτουμε. Αυτό που προσωπικά μου άρεσε πολύ, ήταν το λιτό της πέτρας με το οποίο ήταν χτισμένα όλα τα σπίτια…
Τράβηξα από κοντά έναν πίνακα διαφημιστικά με τα φαγητά που προσφέρει εκείνη την ημέρα. Προσέξτε το πρώτο πιάτο. Εντελώς τοπικό. Ο κόκορας ήταν πάντα το καλύτερο πιάτο της περιοχής στην Αρκαδία… Ακολουθούν γνωστά ή λιγότερο γνωστά, πάντως οικεία φαγητά στους επισκέπτες… Η ποικιλία είναι ευδιάκριτη…
Σημαντική θέση στην τοπική παραγωγή και οικονομία κατείχαν παλαιότερα η ξυλοτεχνία και υφαντουργία που ανθούσαν στην ευρύτερη περιοχή. Ιδιαίτερα στη Βυτίνα λειτουργούσαν αρκετά εργαστήρια ξυλοτεχνίας (με βάση την καρυδιά, οξιά και τον τοπικό κέδρο) και υφαντουργεία. Αξιομνημόνευτοι είναι οι "Αργαλειοί" που λειτούργησαν την περίοδο του 1928, και στους οποίους οι νέες της περιοχής παρήγαγαν εξαιρετικά υφαντά .
Κοντά στην κεντρική πλατεία βρίσκεται η Βιβλιοθήκη της Βυτίνας, με αξιόλογο ιστορικό αρχείο για την περιοχή. Αξιόλογο κτίσμα είναι το πετρόκτιστο "Ελληνικό Σχολείο", ένα ιστορικό κτίριο που συνδέεται με την ιστορική σχολή της Βυτίνας. Από το λόφο του Αϊ-Λιά, στην πάνω γειτονιά, προσφέρεται όμορφη θέα στην κωμόπολη. Στην πλατεία της Βυτίνας, σε νεόδμητο κτίριο στεγάζεται αξιόλογο Λαογραφικό Μουσείο.
Άφθονες είναι οι εξορμήσεις που μπορεί να κάνει κανείς με αφετηρία τη Βυτίνα. Μια συνήθης και εύκολη πλέον εξόρμηση είναι στο χιονοδρομικό κέντρο της Οστρακίνας μέσω ασφάλτινου δρόμου. Στο δρόμο για τα Λαγκάδια, 3 χιλ.από τη Βυτίνα βρίσκεται το ξενοδοχείο Ξενία σε μαγευτική τοποθεσία μέσα στο ελατόδασος.
Κοντά στη Βυτίνα βρίσκονται τα ιστορικά μοναστήρια της Κερνίτσας και των Αγίων Θεοδώρων. Επίσης, στο δρόμο από την Τρίπολη και 3χιλ. πριν τη Βυτίνα, στις παρυφές του Μαινάλου, είναι η "πηγή του Παυσανία", την οποία αναφέρει ο Παυσανίας στα "Αρκαδικά". Εμείς, ωστόσο, θαυμάζαμε τη διακόσμηση των μαγαζιών με τα τοπικά έλατα…
Μια άλλη υπέροχη διαδρομή, οδηγεί δια μέσου μονοπατιού, που αρχίζει κοντά από την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων (1831), στον Μυλάοντα ποταμό και το υπέροχο πέτρινο γεφύρι "Ζαρζί", και από εκεί ανηφορίζοντας στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Φυσικά εμείς δεν είχαμε το χρόνο για τέτοιες εξορμήσεις. Πάντα όμως υπάρχει ο καιρός…
Και οι διαδρομές προς την Άσπρη Πλάκα (τοποθεσία του Μαινάλου με κατακόρυφο βράχο), Κοκκινόβρυση (μέσα στη καρδιά του ελατόδασους), Αλωνίσταινα, τη Δημητσάνα, τα Λαγκάδια, τα Μαγούλιανα, Πυργάκι και την Ελάτη (μέσα από το ελατόδασος) είναι ενδιαφέρουσες και μαγευτικές. Πληροφορίες: http://arcadia.ceid.upatras.gr