Ηλικιωμένοι περνούν ευχάριστα με τις παρέες τους, τον ελεύθερο χρόνο τους στην πλατεία
Χθες ήταν μια εντελώς διαφορετική μέρα… Το πρωί τουλάχιστον και ώς το μεσημέρι, ήταν πολύ όμορφη και ηλιόλουστη… Και οι άνθρωποι, βγήκαν έξω… Για τους μεγαλύτερους λέω, γιατί οι μικρότεροι είχαν ήδη τις σχολικές τους υποχρεώσεις να διεκπεραιώσουν. Κάθισαν στα παγκάκια της πλατείας, έβγαλαν τα παιχνίδια τους και άρχισαν να παίζουν…
Τους είδα, μου άρεσαν, τους μίλησα και δέχτηκαν να τους φωτογραφήσω… Δεν ρώτησαν καν ποιος είμαι και τι τις ήθελα τις φωτογραφίες… Πήραν το πράγμα, ακριβώς όπως ήταν… Κατέγραφα ανθρώπινες στιγμές… Έτσι κι αλλιώς δεν γνώριζα κανέναν, προσωπικά. Αλλά, τι σημασία είχε; Το πιο σημαντικό γι’ αυτούς ήταν πως το παιχνίδι, τους έδινε χαρά…
Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα, παλιά τη λέγανε Αγίου Κωνσταντίνου, στον Κολωνό. Αποτυπώνουν με τον πιο απλό και φυσικό τρόπο την ανάγκη που έχουν οι άνθρωποι, ιδιαίτερα οι ηλικιωμένοι, να ζήσουν όμορφα… Κι αντί να κλειστούν στην κάπνα και την αποφορά ενός καφενείου, προτίμησαν να πάνε έξω για το παιχνίδι τους με τα επιτραπέζια στα παγκάκια του Δήμου. Υπέροχες εικόνες…
Δεν ξέρω πώς το λένε αυτό το παιχνίδι με τα λευκά πλακίδια και τις τυπωμένες μαύρες τελίτσες που βάζουν, το ένα δίπλα στο άλλο… Ούτε πώς παίζετε γνωρίζω. Έχω δει όμως τα μικρά παιδιά να το παίζουν σπίτι τους και κατανοώ την ανάγκη των, λίγο πιο μεγάλων, να κάνουν ακριβώς το ίδιο, στον ατέλειωτο ελεύθερο χρόνο τους… Το δικαιούνται… Στο κάτω – κάτω της γραφής, μια ζωή δούλεψαν για να μπορούν να απολαμβάνουν μερικές τέτοιες ευχάριστες στιγμές…