Πάει και ο Νοέμβρης… Μας αποχαιρέτησε κι έφυγε, κουτσός όπως ήταν. Κα να ο Δεκέμβρης. Ας τον καλωσορίσουμε! Γεμάτος με γιορτές, με το τέλειωμά του παίρνει μαζί του και τη χρονιά που φεύγει. Το 2009…

Νομίζω πως δεν έχει νόημα να επισημάνω για μια ακόμη φορά πόσο γρήγορα φεύγει ο χρόνος. Το καλύτερο θα ήταν να το καταλάβουμε. Να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή, ως στιγμή δημιουργίας και να μη σπαταλιώμαστε σε… πείσματα και σαχλαμάρες με φίλους που μας κακοκαρδίζουν ανώφελα.

Ο Δεκέμβρης θα’ ναι καυτός μήνας… Θυμάστε τι έγινε πέρυσι με τη δολοφονία του μικρού Αλέξη Γρηγορόπουλου; Φαίνεται πως κάποιοι περιμένουν στη… γωνία να γιορτάσουν με τον τρόπο τους την επέτειο.

Από την άλλη παίρνει χρώμα χριστουγεννιάτικο η Αθήνα. Τα οκτώ στα δέκα βενζινάδικα είναι κι όλας στολισμένα με φωτάκια και πολλά σπίτια σχεδιάζουν να στολίσουν οικογενειακό δέντρο αυτή την εβδομάδα. Ο Μπάμπης το στόλισε από την περασμένη εβδομάδα. Μαζί με το φωτεινό αστέρι του Λουκάκη. Και δίνει όντως ένα χρώμα στο τμήμα.

Δεκέμβρης λοιπόν… Κι εγώ ξανάβαλα, όπως κάνω κάθε φορά που μπαίνει καινούριος μήνας, την κλεψύδρα που δείχνει το χρόνο να φεύγει σαν την άμμο και να χάνεται… Ανοίξτε την καρδιά σας και καλοδεχτείτε τον!

Επιβάλλεται… Είναι κι αυτός ο καιρός έξω… Θα βρέξει λες κι ύστερα αλλάζει γνώμη και το ξανασκέφτεται…