Εκδρομή στο χωριό Μάρθα, μια ξεχωριστή εμπειρία γνωριμίας με τον τόπο
Πήγαμε να δούμε μια αδελφή, την Καλλιόπη Μαργαριτάκη, 82χρονων, που ζει μόνη της στο χωριό Μάρθα, στο δρόμο για τη Βιάννο. Εδώ φωτογραφημένοι μαζί της (είναι αριστερά μου) στο σπίτι της με την αδελφή μου Στασούλα και τον αδελφό Διονύση.
Δυο φωτογραφίες είναι πάντα καλύτερες από μία... Και πραγματικά σ’ αυτή εδώ η φωτογράφος μας ήθελε να χαμογελάσουμε… Μόνο που η αδελφή Καλλιόπη δεν πρόλαβε να πάρει το χέρι της από το πρόσωπο της…
Μεσημεριάτικα βγήκα μια βόλτα κι περπάτησα στα στενά σοκάκια του χωριού, να το γνωρίσω λίγο. Τα περισσότερα σπίτια μοιάζουν εγκαταλειμμένα. Κι όπου υπάρχουν άνθρωποι μιλούν δυνατά και ακούγονται μακριά... Καμια εικοσαριά ανθρωποι ζουν μόνο εδώ..
Προσπάθησα να «ανεβάσω» στο Facebook μερικές φωτογραφίες από εκεί. Αδύνατον. Το σήμα της WIND δεν είναι καλό και δεν βοηθάει να ανεβούν οι φωτογραφίες που έχουν ένα κάποιο βάρος, σε όγκο πληροφοριών…
Δεν το έβαλα κάτω. Προσπάθησα ξανά και ξανά... Θέλουν το χρόνο τους αυτά για να γίνουν... Αλλά δεν με νοιάζει καθόλου. Βρήκα έναν ίσκιο και κάθισα να γράψω, περιμένοντας κάποια στιγμή να γίνει όλο αυτό. Το σύστημα το πάλευε… Δεκαπέντε λεπτά μετά, είχαν «ανέβει» δύο από τις πρώτες έξι…
Τα τζιτζίκια έχουν στήσει το τραγούδι τους και φυσάει ένα ωραίο, απαλό αεράκι που κάνει υποφερτή τη ζέστη… Μ’ αρέσει όλο αυτό το σκηνικό στο χωριό με τα εγκαταλειμμένα σπίτια. Η φαντασία μου δημιουργεί ιστορίες ανάμεσα στα χαλάσματα και τους γκρεμισμένους τοίχους.
Στενοί δρόμοι, τέτοιοι που κάποτε εξυπηρετούσαν μόνο γαϊδουράκια και τώρα με δυσκολία χωρά ένα αυτοκίνητο. Δεύτερο με τίποτα δεν περνά… Χρειάζεται να βρεθεί ένα πλάτωμα για να εξυπηρετηθούν. Κι έχει μερικά τέτοια, η Μάρθα. Μου αρέσει όλη αυτή η ξεχωριστή ομορφιά…
Θυμάμαι τη Μάρθα από πάνω, από το δρόμο της δημοσιάς… Δεν είχα έρθει ποτέ από κοντά. Δεν έτυχε. Πρώτη φορά το έκανα τώρα… Γνώρισα μια πολύ αξιόλογη πιστή γυναίκα, παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς σήμερα. Κρατά την ακεραιότητα της, παρά τις δυσκολίες της μοναχικής ζωής της. Φιλόξενη, η αδελφή Καλλιόπη με εντυπωσίασε καθώς γνώριζε μεγάλα κομμάτια της Γραφής απέξω…