Κοντά στους αδελφούς που ήρθαν στο Ηράκλειο και μοιράστηκαν τη χαρά με τους ντόπιους…
Συνεχίζουμε την χθεσινή περιήγηση μας μέσα στο χώρο του λιμανιού του Ηρακλείου Κρήτης, όπου ντόπιοι όπως είδατε, καλωσόρισαν 400 περίπου αδελφούς από όλο τον κόσμο που έφθασαν εδώ με κρουαζιερόπλοιο…
Αυτή η εικόνα όμορφης συναναστροφής θα μου μείνει για πολύ καιρό στο μυαλό και την καρδιά μου. Είναι κάτι που δεν το χωρά ο νους των ανθρώπων του κόσμου, καθώς έχουν χωρίσει τα πάντα με βάση την εθνότητα, το χρώμα, τη φυλή… Αυτοί οι άνθρωποι ανήκουν στον ίδιο λαό, στην ίδια αδελφότητα.
Για φαντάσου! Άνθρωποι από όλον τον πλανήτη γη που δεν είχαν ειδωθεί ποτέ πριν, μόνο τώρα, με αφορμή την Διεθνή Συνέλευση της Αθήνας. Κι όμως είχαν τόσα να πουν… Να ανταλλάξουν αναμνηστικά δώρα, να δεχτούν την κρητική φιλοξενία και να ευχαριστούν από καρδιάς τον Ιεχωβά Θεό, γι’ αυτό…
Ήπιαν για πρώτη ίσως φορά κρητική ρακή και τα είδαν όλα… Παγωμένη πίνεται… Μετά, οι άνθρωποι που δεν την έχουν συνηθίσει όπως εμείς, νιώθουν ένα χαρακτηριστικό «φούντωμα» που προσθέτει στην ευθυμία… Και ήταν όλοι εκεί… Η προετοιμασία ήταν άψογα οργανωμένη. Κι αυτό ήταν ευδιάκριτο με την πρώτη ματιά από τον καθένα…
Επίσκοποι, πρεσβύτεροι, μάρτυρες, μικροί και μεγάλοι αδελφοί έδωσαν την καλύτερη μαρτυρία από το περίσσευμα της καρδιάς τους, το καλύτερο που μπορούσαν και ένιωθαν ευτυχείς γι’ αυτό… Το έβλεπες στα πρόσωπα τους… Πιο χαρούμενα πρόσωπα, δεν έχω ξαναδεί…
Προσπάθησα τα στιγμιότυπα που πήρα με τη φωτογραφική μου μηχανή να είναι, όσο το δυνατόν πιο αυθεντικά… Ήθελα να βλέπετε εδώ, αυτό ακριβώς που θα βλέπανε τα μάτια σας, αν είσαστε εκεί. Χωρίς καμιά επιτήδευση, χωρίς κανένα φτιασίδωμα. Απλά και αληθινά…
Έλεγα να κλείσω εδώ, αυτό το αφιέρωμα που αφορά στη φιλοξενία των αδελφών μας από τους Κρητικούς του Ηρακλείου στις λίγες ώρες διαμονής τους στο νησί… Αλλά είναι αδύνατον… Όταν βλέπεις τέτοια όμορφα στιγμιότυπα όπου, ανάμεσα σε τόσο κόσμο από διαφορετικές εθνότητες ψάλλουν μαζί ύμνους στον Ιεχωβά, μάλλον είναι αναγκαίο να συνεχίσω. Και θα το κάνω…