«Γειτονοπερπατήματα στην Ακαδημία του Πλάτωνα» με εξαιρετική επιτυχία και συμμετοχή…
Συνέβη Κυριακάτικα στη γειτονιά που μένω, στην Αθήνα, μέσα στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Μια πολύ όμορφη δράση με τη διοργάνωση της «Εκδρομής της Αγάπης» και της «Πολιτείας». Αν και είχε έναν καυτό ήλιο την παρακολούθησα από κοντά.
Θεωρητικά συμμετείχα στην ομάδα των «Απίθανων» που νίκησαν… Στην πραγματικότητα, απλά παρακολούθησα δημοσιογραφικά όλη αυτή την ξεχωριστή δράση που έκανε όσους μικρούς και μεγάλους συμμετείχαν να πάρουν δύναμη και αισιοδοξία..
Οι… αποστολές που είχαν καταχωρηθεί στο παιχνίδι ξεκίνησαν με ομαδική φωτογράφιση στο άγαλμα του Πλάτωνα στην ομώνυμη πλατεία και στη συνέχεια επισκέφτηκαν τα απομεινάρια από την οικία του Εκάδημου ή Ακάδημου από τον οποίο πήρε και το όνομα της η περιοχή.
Συχνά οι δυο ομάδες έπρεπε να συζητήσουν μεταξύ τους ώστε να καταφέρουν να έχουν το καλύτερο αποτέλεσμα και βεβαίως να δίνουν έγκαιρα και σωστά τις απαντήσεις στις ερωτήσεις που έβαζαν οι διοργανωτές… Πραγματικά, γνώριζαν την περιοχή, μαθαίνοντας…
Μικροί και μεγάλοι σε μια ισότιμη βάση συνδιαλέγονταν… Αρχηγός μάλιστα της κάθε ομάδας ήταν ο μικρότερος παίκτης, αγόρι ή κορίτσι. Κι αυτό είχε την ιδιαίτερη ομορφιά του, αφού όλοι είμαστε ίσοι, χωρίς να υπάρχει καμιά απολύτως διαφορά ή διάκριση…
Ο Μιχάλης (αριστερά στη φωτογραφία) ήρθε με την κόρη του Μυρσίνη. Κι έτρεχε μαζί της και ήταν από τους βασικούς παίκτες της ομάδας κι ας είχε ταξίδι το ίδιο βράδυ με το καράβι για την ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Μυτιλήνη… Συνέβαλε τα μέγιστα στη νίκη μιας και γνωρίζει στα δάκτυλα του το πάρκο, αφού και ο ίδιος έχει γίνει πολλές φορές ξεναγός μας…
Ένας από τους σταθμούς, το γυμνάσιο. Εδώ έχουν πάει να φωτογραφηθούν με ένα ζευγάρι αγνώστων περιπατητών του πάρκου, μιας κι αυτό ήταν μέσα στη δοκιμασία που απαιτούσε το παιχνίδι… Το ωραίο είναι ότι ουδείς έφερνε αντίρρηση. Χαμογελούσαν και… δέχονταν χωρίς σχόλια…