Το κακό με τους Αθηναίους είναι ότι δεν ξεβολεύονται από τα σπίτια τους να πάνε μια βόλτα στην Ακρόπολη των Αθηνών... Πιο εύκολο είναι να δεις Κινέζο εκεί, παρά αυτόχθονα. Κι αυτό γιατί καθώς είναι στα πόδια μας νομίζουμε ότι πάντα θα μας δοθεί η ευκαιρία να το κάνουμε...

Κι αυτό το “πάντα” είναι συνήθως “ποτέ”... Διότι και τα πιο απλά πράγματα για να έχουν επιτυχία χρειάζονται έναν απλό προγραμματισμό. Πολύ περισσότερο να επισκεφτείς ένα αρχαίο ελληνικό μνημείο πολιτισμού, σταθμό στην ιστορία μας.


Θυμάμαι, παλιότερα, όταν ήρθα για πρώτη φορά στην Αθήνα, παιδαρέλι 15 χρονών, την έκανα αυτή τη βόλτα στην Ακρόπολη, το Λυκαβηττό, το λόφο Φιλοπάππου. Μια φωτογραφία κοντά και δίπλα στις Καρυάτιδες ήταν μάλλον κάτι επιβεβλημένο για να το στείλουμε στο χωριό.


Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι της ιστορίας... Κοντά τέσσερις δεκαετίες. Και φυσικά από τότε ανέβηκα πολλές φορές στην Ακρόπολη. Όχι πια για να φωτογραφηθώ, αλλά για να μάθω περισσότερα για την ιστορία του τόπου, να δω, να φωτογραφίσω...


Κάθε φορά που ανεβαίνω πάνω στην Ακρόπολη νιώθω ένα δέος μπροστά σ' αυτό που συναντώ εκεί, Κατασκευές που είναι να τις θαυμάζεις για την ομορφιά τους και για την αντοχή τους στο χρόνο. Μάρμαρο πεντελικό εξαιρετικά λαξευμένο με τέχνη...


Ακρόπολη, ένα τόπος, μια ιστορία στο κέντρο της Αθήνας. Μια βόλτα στον ιστορικό τόπο θα μας κάνει σίγουρα καλό. Προγραμματίστε το για αύριο. Τις Κυριακές απ' ότι έμαθα, η είσοδος είναι ελεύθερη. Και πιστέψτε με: δεν θα χάσετε. Κερδισμένοι θα βγείτε...