Ιστορίες για να μαθαίνουμε... Από αυτές που διακινούν φίλοι στο διαδίκτυο.

Ο μόνος επιζών από ένα ναυάγιο ξεβράστηκε σε ένα μικρό ακατοίκητο νησί. Προσευχόταν ένθερμα στον Θεό να τον σώσει. Κάθε μέρα κοίταζε τον ορίζοντα μην τυχόν διακρίνει κάποια βοήθεια, αλλά δεν φαινόταν καμιά.

Εξαντλημένος, κατάφερε τελικά να χτίσει μια μικρή καλύβα από ξύλα που είχε βγάλει το κύμα στην ακτή για να προστατευτεί ο ίδιος από τα στοιχεία της φύσης και να στεγάσει τα λιγοστά υπάρχοντά του.

Μια μέρα, αφού είχε πάει να βρει τροφή, γύρισε και βρήκε τη μικρή καλύβα του να έχει πάρει φωτιά, με τον καπνό να ανεβαίνει στον ουρανό. Θεώρησε ότι είχε συμβεί το χειρότερο και ότι όλα είχαν χαθεί. Είχε μείνει εμβρόντητος μην μπορώντας να πιστέψει αυτό που συνέβαινε, με τη θλίψη και το θυμό του να ξεχειλίζουν. Φώναξε: "Θεέ! Πώς μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό;"

Νωρίς την επόμενη ημέρα, τον ξύπνησε ο ήχος ενός πλοίου που πλησίαζε στο νησί!Είχε έρθει να τον σώσει! "Πώς ξέρατε ότι ήμουν εδώ;" ρώτησε ο κατάκοπος άντρας τους διασώστες του. "Είδαμε το σήμα καπνού που έκανες",απάντησαν εκείνοι.

Το Ηθικό Δίδαγμα αυτής της ιστορίας:
Είναι εύκολο να αποθαρρυνόμαστε όταν τα πράγματα πάνε άσχημα, αλλά δεν πρέπει να χάνουμε το κουράγιο μας, επειδή ο Θεός είναι ενεργός στη ζωή μας, ακόμα και όταν πονάμε και υποφέρουμε. Θυμηθείτε το αυτό την επόμενη φορά που θα έχετε την εντύπωση ότι η μικρή σας καλύβα γίνεται στάχτη.

Μπορεί να είναι απλώς το σήμα καπνού που θα φέρει βοήθεια από τον Θεό.