Αμ έπος, αμ έργον... Στο άψε σβήσε έγινε αυτό το ταξίδι στην Κρήτη. Από το σχεδιασμό μέχρι την υλοποίηση, δυο δρασκελιές δρόμος... Ίσα να το σκεφτεί κανείς και βρίσκεται στο νησί... Έχουν αλλάξει πολλά στις μέρες μας. Τα μέσα μεταφορά είναι πιο σύγχρονα, πιο άνετα... Τα χρειώδη να διαθέτει κανείς κι όλα είναι δυνατά. Μια πρώτη στάση στο πατρικό...

Καιρός βροχερός... Ο αέρας σύντομα δίνει τη θέση του στη βροχή. Άλλοτε δυνατή και καταρρακτώδης κι άλλοτε απαλή... Δεν είναι να κυκλοφορείς παρά μόνο αν υπάρχει μεγάλη ανάγκη να γίνουν κάποιες δουλειές στον ασφυκτικά μικρό χρόνο που έχω στη διάθεση μου. Παρ' όλα αυτά είναι μια γλύκα να κυκλοφορείς έξω...

Κάποια στιγμή θα βγει το ουράνιο τόξο... Απίθανη ομορφιά... Ξεκουράζεται το μάτι σ' αυτή την απόλαυση. Και φεύγει η σκέψη μακριά. Δείτε τι όμορφα που το αποτύπωσε η φωτογραφική μηχανή σ' ένα διάλειμμα της βροχής. Στην Αθήνα τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα...

Άλλη μια φωτογραφία με το ουράνιο τόξο αποτυπωμένο από τη βροχή στον ουρανό του Θραψανού... Ναι, δε χορταίνει κανείς αυτό το υπέροχο θέαμα... Και δεν έχει βγάλει ακόμα κρύο αν και η βροχή δυσκολεύει τους ανθρώπους που έχουν πάει να μαζέψουν ελιές. Είναι βλέπεις η σεζόν τώρα. Και χρειάζεται τρέξιμο...