Επιστροφή, ολοταχώς πίσω...
Συνέχεια στη σημερινή ειδησεογραφία. Από την ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ το πρωτοσέλιδο που αναφέρει ό,τι πιο σκληρό μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου. Να εγκαταλείπουν νεογέννητα παιδιά παιδιά αδυνατούν να τα μεγαλώσουν. Θεέ μου, πόσο πιο χαμηλά θα πέσουμε ακόμα;
Πολύ επιτυχημένο το εξώφυλλο του ΔΡΟΜΟΥ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΡΑΣ. Παίρνει μια πινακίδα, από αυτές που κατακλύζουν πια χιλιάδες μαγαζιά που κλείνουν και την... προσαρμόζει στα όρια της ελληνικής δημοκρατίας. Το ενθαρρυντικό είναι ότι τέτοιες ελεύθερες φωνές έχουν διάρκεια. Τα δύο χρόνια της γιορτάζει η εφημερίδα. Να τα εκατοστήσετε παιδιά! Με τόλμη και πείσμα...
Ξανά οι συντάξεις στο στόχαστρο... Μα, δεν υπάρχει, επιτέλους, ένα στοπ στο δρόμο γι' αυτόν τον κατήφορο; Τίποτα που να τους σταματήσει; Κι εμείς τι κάνουμε; Αντί να βγούμε στους δρόμους, παρακολουθούμε απαθείς τα λεγόμενά τους στα τηλεοπτικά δελτία των 8. Αν είναι δυνατόν!...
Για ένα τσουβαλάκι δωρεάν πατάτες ουρά ο κόσμος στη Θεσσαλονίκη... Πού μας έφτασαν Θεέ μου... Και προσέξτε τώρα: Τις πατάτες τις διέθεταν παραγωγοί διαμαρτυρόμενοι γιατί το προϊόν που βγάζουν δεν έχει τιμές... Κι ο κόσμος πεινάει...