Ποια μπορεί να είναι η σχέση του Ρήγα με το κομπιούτερ; Καμιά. Φυσικό είναι να έχετε αυτή την άποψη αφού δεν τον ξέρετε. Ο Ρήγας λοιπόν μεγαλώνοντας εξερευνά τον κόσμο και μαθαίνει σιγά – σιγά και το κομπιούτερ. Ανεβαίνει στο γραφείο μου, κάθετε στα πόδια μου την ώρα που έχω ανοιχτό τον υπολογιστή μου και... κάθεται κοιτάζοντάς τον αφοσίωση. Μερικές φορές σου δίνει την αίσθηση ότι δεν μπορεί, κάτι θα καταλαβαίνει. Δεν γίνεται να κοιτάζει με τόση προσοχή στο κενό...

Άλλες φορές πάλι σεργιανίζει πάνω στο γραφείο μου, κάνει ”τσα” από το πλάι και γενικώς βολτάρει δίπλα μου, κάνοντάς μου παρέα με το δικό του, μοναδικό τρόπο, που ξετρελαίνει... Ο Ρήγας μεγαλώνει μαζί μας και γίνεται όλο και περισσότερο παιχνιδιάρης. Δεν μου κάνει κέφι να τον μαλώσω, δεν θέλω να ον βάλω οπωσδήποτε σε τάξη. Ανεξάρτητος είναι, ελεύθερος. Και παιδί. Το παιχνίδι είναι η ζωή του. Και το έχει αναδείξει σε επιστήμη... Βρίσκει χαρά στα πιο απίθανα πράγματα. Από ένα χαρτί, μέχρι ότι μπορείςνα φανταστείς. Χαριτωμένος όμως, όπως και να το κάνουμε...