Το τρέιλερ από την ταινία "Μισώ την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου που είδαμε χθες στο θερινό κινηματογράφο "Αιγλη του Ζαππείου.

Η μέρα ήταν δύσκολη χθες με μια Αθήνα όπου ο ουρανός της είχε ένα αρρωστημένο χρώμα από τους καπνούς που έβγαιναν από τις κοντινές περιοχές που είχαν παραδοθεί στις φλόγες. Έτσι το βράδυ αποφασίσαμε να πάμε σινεμά, να ξεφύγουμε λιγάκι…

Διαλέξαμε την «Αίγλη» στο Ζάππειο, ένα σύγχρονο θερινό σινεμά δίπλα από το κλασικό κτίριο και μέσα στη δροσιά του Εθνικού Κήπου. Δεν ήταν ακριβώς η ταινία που μας «τρέλαινε». Μια κωμωδία της ελληνοαμερικανίδας Νίας Βαρντάλος ήταν, ανάλαφρη, χαριτωμένη με έξυπνες ατάκες, πλησίαζε τις ανθρώπινες σχέσεις φτάνοντας με… σχέδιο προσοχή ως εκεί που δεν «καίγανε».

Το γέλιο ήταν ότι δεν της έβγαιναν πάντα έτσι όπως τα σχεδίαζε η πρωταγωνίστρια. Οι ανατροπές ήταν συχνές και το ηθικό δίδαγμα που έβγαινε από μακριά: «Αφήστε την καρδιά να κάνει τα δικά της παιχνίδια, μην την περιορίζετε».

Την ιδέα για το θερινό σινεμά είχαν και πολλοί άλλοι. Ο κινηματογράφος γέμισε, τα… τραπεζάκια, όπου υπήρχαν μέσα στην πλατεία, γιατί δεν ήταν παντού, πήραν φωτιά και ένα αισιόδοξο μήνυμα βγήκε από τη χθεσινή βραδιά: Ο κόσμος ψάχνει αφορμή για να βγει. Θέλει να αλλάζει εικόνες. Δεν του αρκεί, ευτυχώς, η τηλεόραση, δεν ικανοποιείται με ότι του προσφέρει. Ζητά να έχει επιλογές και όποτε μπορεί, το κάνει.

Κατά τις 11 τέλειωσε η πρώτη παράσταση. Κόσμος περίμενε και για την επόμενη. Δίπλα το αναψυκτήριο – café «Αίγλη» έχει καταλάβει τεράστιο μέρος της πλατείας. Αναμμένα κεριά και άνθρωποι που έχουν βγει τη βόλτα τους, να πιουν το ποτό τους στο κέντρο της πόλης. Η βόλτα, ως τον κεντρικό δρόμο, στο φωτισμένο πλακόστρωτο με τεράστια δέντρα, δεξιά και αριστερά, είναι όμορφη.

Η νύχτα μοιάζει γλυκιά. Δεν έχει κίνηση η επιστροφή. Σαββατόβραδο και στην Ομόνοια έχουν βγάλει από νωρίς τις κυριακάτικες εφημερίδες. Ευκαιρία να πάρουμε δύο. Μας έχουν μείνει και τρεις αδιάβαστες από χθες… Έχουμε δουλειά αύριο. Μόνο οι φωτιές να έχουν σταματήσει…