Τελευταίες εικόνες από την κηδεία της Γιωργίας μας. Τα στεφάνια των παιδιών της έξω από το σπίτι... Αργότερα θα πάνε μαζί με τη σορό στο νεκροταφείο...

Όλα τέλειωσαν Σάββατο απόγευμα. Η τελετή, ο κόσμος, εξαιρετικά πολύς κόσμος στην εξόδιο ακολουθία, ακόμα κι ο καιρός ήταν θλιμμένος. Από στιγμή σε στιγμή θα έβαζε λες μπροστά να βρέχει...

Ένα τελευταίο αντίο στους αδερφούς μου, μια επίσκεψη στα σπίτια τους. Μια τελευταία ματιά και στο πατρικό, να δούμε τι άλλο χρειάζεται.

Τις προτεραιότητες που πρέπει να ακολουθήσουν... Μίλησα και με τον Μηνά. Με πήρε τηλέφωνο για να μου πει τα συλλυπητήρια του και εξέφρασε το παράπονο που δεν τον ειδοποίησα να έρθει στην κηδεία.

Ύστερα, λίγο πριν μπούμε στο καράβι για την επιστροφή στην Αθήνα, στη Στασούλα για το μεσημεριανό. Πλούσιο το τραπέζι. Με πολύ αγάπη και μπόλικα φαγητά, όπως πάντα άλλωστε.

Άρχισε να βρέχει δυνατά. Μου έλεγαν από νωρίς για την Αθήνα, αλλά το ίδιο κάνει κι εδώ. Δυσκολευτήκαμε να πάμε στου Γαλατά, στο εργαστήριο με τα κρητικά λουκάνικα. Αλλά τα καταφέραμε. Η Στασούλα ήταν υπέροχη οδηγός.

Οι δρόμοι είναι “φουσκωμένοι” από τη βροχή και ο καιρός “δεμένος”. Ελπίζω το βράδυ να' ναι καλύτερα τα πράγματα την ώρα που θα φύγουμε για την επιστροφή στην Αθήνα...