Αισιόδοξο μήνυμα μέσα σ’ αυτή την παγωνιά… Ανθισμένη αμυγδαλιά. Φωτογραφημένη από μένα την Κυριακή που είχε την πολύ σκόνη κι ανέβηκα στο Λυκαβηττό για να δω την Αθήνα.


Έτσι είναι, κάποιος «τρελός» θα κάνει την «αποκοτιά», θα βλέπει τα πράγματα όπως είναι και θα λέει την αλήθεια και θα το τολμά να ανθίζει μέσα στο χειμώνα… Προετοιμάζοντας την άνοιξη.


Αυτό είναι που μου άρεσε πάντα… Και το παρακολουθούσε πάντα στην φύση. Και θα έχω την ευκαιρία να το κάνω κι αυτό το Σαββατοκύριακο καθώς φεύγω σε λίγο για επαγγελματική δουλειά στην όμορφη Τέμενη Αιγίου…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 14/02/2015

Οι ειδήσεις «τρέχουν» γρήγορα… Τα πρώτα μηνύματα ήρθαν από το Eurogroupτης Τετάρτης11/2/2015, ελάχιστα λεπτά μετά τη λήξη της συνεδρίασης του, μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα… Δουλεύουν καλά κι αυτά ξέρετε, αρκεί να τα βάλει κανείς σε σωστή κατεύθυνση, αντί να χαζολογά μαζί τους, ανέμελα, ανάμεσα σε αργόσχολους φίλους.

Και δεν ήταν άσχημα… Ή τουλάχιστον δεν ήταν αυτό που προσπάθησαν να μας πείσουν τις προηγούμενες ημέρες μεγαλόσχημοι αναλυτές, ότι η Ελλάδα ήταν ένα βήμα πριν από την έξοδο της Ε.Ε. εφόσον δεν έκανε αποδεκτούς τους όρους που έθεταν οι δανειστές μας. Αλλά έτσι, ο καθένας, όσο άσχετος κι αν ήταν από διπλωματία, αντιλαμβανόταν ότι ό όρος «διαπραγμάτευση» θα ήταν άχρηστος και κενός περιεχομένου. Φυσικά δεν μας κάνει εντύπωση. Κάπως έτσι ήταν τα πράγματα από τις κυβερνήσεις που είχαμε μέχρι τις 25 Γενάρη…

Ναι, αυτοί, που τους άρεσε να αυτοχαρακτηρίζονται ως «κυβέρνηση σωτηρίας» και απαρτίζονταν πρώτα από το ΠΑΣΟΚ, μετά από τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ και στη συνέχεια τη Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ… Αυτά, γιατί η μνήμη δεν πρέπει να μπαίνει στο ψυγείο. Αποδίδει καρπούς όταν γυμνάζεται…

Βεβαίως η κυβέρνηση αυτή που προέκυψε από τις εκλογές της 25^ης Γενάρη και απαρτίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΝΕΛ, δεν έχει μόνο νωπή τη λαϊκή εντολή, όπως συνηθίζεται να λέμε… Μια μόλις μέρα πριν, είχε προηγηθεί η ψήφος εμπιστοσύνης με 162 ΝΑΙ από τη νεοσύστατη Βουλή, ενώ το επόμενο βράδυ, ημέρα της διαπραγμάτευσης, χιλιάδες λαού, παρά το κρύο και την παγωνιά γέμισε τις πλατείες των μεγάλων πόλεων της χώρας, δηλώνοντας την υποστήριξη της στην κυβέρνηση.

Είναι αλήθεια ότι τέτοια συλλαλητήρια, δηλαδή στήριξης στην κυβέρνηση, δεν τα είχαμε δει ώς τώρα… Το αντίθετο συνέβαινε. Συχνά το Σύνταγμα γέμιζε από αντικυβερνητικούς διαδηλωτές και τα επεισόδια ήταν το θέμα της επόμενη ημέρας. ΜΑΤ, ξύλο, χημικά, αποκλεισμοί των σταθμών του ΜΕΤΡΟ στο κέντρο, αυτό ήταν ότι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Αλλά προχθές, την Τετάρτη το βράδυ, είδαμε κάτι πολύ διαφορετικό και όμορφο… Ήρεμα, ήσυχα, χιλιάδες λαού, χωρίς επέμβαση της αστυνομίας, χωρίς επεισόδια… Μεγάλα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία «έμειναν» άναυδα, μπροστά σ’ αυτό το φαινόμενο. Και αναρωτήθηκαν: Ώστε μπορεί να συμβεί κι αυτό;

Ωστόσο, τίποτα δεν τελείωσε… Έχουμε μπροστά μας ως χώρα κι άλλες δοκιμασίες. Αλλά φάνηκε ένα φως, βρε αδελφέ… Έγινε αισθητό πως υπάρχει κι άλλος τρόπος συνεργασίας με τους εταίρους – δανειστές μας, πέρα από το να σκύβουμε το κεφάλι και να εκτελούμε υποτακτικά τις εντολές που μας δίνουν... Κι αυτό μπορεί να φαίνεται μικρό εκ πρώτη όψεως, αλλά δεν είναι. Αν το μελετήσετε λίγο θα το δείτε κι εσείς… Δεν θα το δουν όμως, επειδή δεν είναι σε θέση να το κατανοήσουν, όλοι αυτοί οι «σωτήρες» πολιτικοί, που οδήγησαν στην καταστροφή την χώρα και τους πολίτες με τις πολιτικές τους, όλα τα προηγούμενα χρόνια…

Ναι, δεν είμαστε υπερβολικά αισιόδοξοι… Χρειάζεται συνολικά αλλαγή νοοτροπίας, όχι μόνον εκείνων που μας κυβερνούν, αλλά και του λαού… Κι αυτό θέλει καιρό για να συμβεί. Σίγουρα δεν μπορεί να προκύψει από τη μια στιγμή στην άλλη και μόνο με αφορμή ένα εκλογικό αποτέλεσμα.

Οι πολίτες περιμένουν στη γωνία να νιώσουν στο πετσί τους, την αποκατάσταση των αδικιών που υπέστησαν όλα αυτά τα χρόνια. Περιμένουν να περάσουν αυτές οι φουρτούνες και μετά αν δεν τους δοθεί, άμεσα απάντηση στα προβλήματα τους, θα υπάρξει ζήτημα. Νομίζω ότι το γνωρίζουν αυτό οι κυβερνώντες… Δεν πήραν εν λευκώ εξουσιοδότηση… Το αντίθετο, ο χρόνος που τρέχει είναι αμείλικτος. Ότι σήμερα είναι τόσο πρωτόγνωρο και λειτουργεί ως στήριξη, αύριο μπορεί να βρεθεί (και θα βρεθεί, ας είναι σίγουροι…) απέναντί τους.

Αυτό που θα είχε λοιπόν σωφροσύνη εκ μέρους της κυβέρνησης, είναι, πέρα από τα μεγάλα που διεκδικεί για τη χώρα να στρέψει το ενδιαφέρον της και πάνω στα μικρά και καθημερινά ζητήματα των πολιτών. Μακάρι να το δουν αυτό οι ιθύνοντες και να υιοθετήσουν μια τέτοια πρακτική… Μόνο έτσι θα συνεχίζουν να υπολογίζουν στη στήριξη τους…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Κρήτης, ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».