Καθοδόν προς τις κάλπες με κρύο και παγωνιά στις καρδιές των Ελλήνων πολιτών...

Εικόνες από τη χιονισμένη Κρήτη. Τις Αγιες Παρασκιές, πριν από τρεις μέρες… Εμείς εδώ, δεν το είδαμε, τελικά, αυτή τη φορά στρωμένο το χιόνι στην Αθήνα, στον Κολωνό… Γι’ αυτό ας το απολαύσουμε από τις φωτογραφίες που πήραμε με e-mail.

Γιατί, τουλάχιστον ως προς το οπτικό μέρος, είναι όμορφο να ξυπνάς το πρωί και να βλέπεις έξω από την πόρτα σου, ένα τέτοιο τοπίο, χιονισμένο… Μόνο που χρειάζεται τόλμη και προσοχή για να τραβήξεις με το τάμπλετ, μερικές φωτογραφίες…

Όλα γύρω είναι κάτασπρα από χιόνι… Και δες, πώς άλλαξε το πράγμα… Στην ίδια αυτή αυλή, τον περασμένο Αύγουστο είχαμε καθίσει, μεγάλη παρέα φίλων και πίναμε τα ούζα μας… Άντε τώρα να τολμήσεις να το διανοηθείς… Δεν υπάρχει περίπτωση.

Ακόμα και ο δρόμος της δημοσιάς, λίγο πιο κάτω, είναι χιονισμένος… Μια μικρή αλλαγή στη ζωή μας, που αποτυπώθηκε σε τέσσερις φωτογραφίες… Ασφαλώς κάθε όμορφη αλλαγή είναι καλοδεχούμενη. Ιδιαίτερα όταν δεν κρατάει πολύ, όπως είναι το χιόνι… Οι μετεωρολόγοι μας ενημερώνουν ότι βελτιώνεται η κατάσταση…

Δεν μας αρέσει να παινευόμαστε για το γεγονός ότι παρακολουθώντας χωρίς παρωπίδες την πολιτική επικαιρότητα, μπορέσαμε να διακρίνουμε τις εξελίξεις που βλέπαμε να έρχονται με ραγδαίους ρυθμούς… Εσείς, οι τακτικοί αναγνώστες μου, το γνωρίζετε ότι η υπερβολή δεν ήταν ποτέ το αγαπημένο μου γήπεδο για να… παίζω.
Να γυρίσουμε λοιπόν πίσω και να θυμηθούμε μερικά πράγματα, γιατί και η απουσία μιας εβδομάδας, είτε το θέλουμε, είτε όχι, δημιούργησε κάποια κενά… Ας θυμηθούμε λίγο με πόση σιγουριά και αλαζονεία οι κυβερνώντες μας διατείνονταν ότι θα κατάφερναν να βρουν τους 180 βουλευτές που προβλέπει το Σύνταγμα στην Τρίτη προσπάθεια για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Διαψεύστηκαν πανηγυρικά… Ταβάνι τους ήταν οι 168 ψήφοι…
Με τον ίδιο τρόπο θα διαψευστούν και τώρα, στις εκλογές της 25ης Γενάρη που πιστεύουν ότι θα βγουν νικητές… Κι αυτό συμβαίνει επειδή, ζώντας στην αποστειρωμένη γυάλα τους, έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματική ζωή, τους ανθρώπους, και όλα όσα για τα οποία υποτίθεται ότι «αγωνίζονται» προκειμένου να δώσουν στον ελληνικό λαό κάτι καλύτερο.
Όσο κι αν τα φιλικά τους ΜΜΕ με κάθε τρόπο, σε αντίθεση με τη βασική αποστολή τους, διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, δεν πρόκειται να έχουν καμιά επιτυχία… Οι πολίτες έχουν αντιληφθεί το ρόλο τους και έχουν πάψει να τα εμπιστεύονται. Και καλά κάνουν. Αυτοχειριάζονται και τα ίδια καθώς απαξιώνουν την ύπαρξη τους. Η κυκλοφοριακή κατρακύλα τους, παρά τα δώρα που δίνουν, ιδιαίτερα στις κυριακάτικες εκδόσεις τους, είναι εντυπωσιακή… Αναρωτιέμαι, αν τους ανησυχεί…
Ούτε η τηλεόραση θα τους σώσει… Αυτό το μέσο αποχαύνωσης, είναι από καιρό απαξιωμένο στη συνείδηση των πολιτών… Και τι να σου κάνει ένας ατέλειωτος σκυλοκαβγάς σε πολιτικό επίπεδο… Την αρχή μπορεί να έχει ενδιαφέρον, στη συνέχεια όμως φέρνει την κούραση και την αποστροφή…
Όσοι διαθέτουν μια στοιχειώδη σοβαρότητα θέλουν να ακούσουν από τη σημερινή πολιτική σκηνή και εκείνους που την εκφράζουν, θέσεις υπεύθυνες για το αύριο. Αν υπάρχει τέτοιο, έτσι όπως μας κατάντησαν… Αλλά δυστυχώς, δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, δεν έχουν μάθει έτσι οι άνθρωποι. Βολεύονται στις μεγάλες γενικόλογες, αόριστες κορώνες και όχι στη λεπτομέρεια και την ουσία του πράγματος.
Ένα άλλο θέμα που μας έχει όλους εντυπωσιάσει και όχι κατ’ ανάγκην θετικά, είναι πόσο δραστήρια κινείται ο κρατικός μηχανισμός, ας πούμε η αστυνομία, όταν έχει λόγους να κάνει τους πολίτες να νιώσουν, ίσως, λίγο πιο ασφαλείς… Μέσα σε μια εβδομάδα είδαμε τις συλλήψεις του καταζητούμενου εδώ και ένα χρόνο, Χριστόδουλου Ξηρού καταδικασμένου για συμμετοχή στη 17 Νοέμβρη, αλλά και του ενός από τους δύο υπόπτους για τη δολοφονία του συγγραφέα Μένη Κουμανταρέα.
Ο πρώτος ζούσε και κυκλοφορούσε άνετα με πιο μακριά βαμμένα ξανθά μαλλιά στην Ανάβυσσο, ενώ ο δεύτερος σχεδόν ένα μήνα τώρα, ήταν άφαντος… Πώς τους πιάνουν «ξαφνικά» και τους δυο, μέσα ακριβώς στη σύντομη προεκλογική περίοδο; Αν μάλιστα δούμε να συλλαμβάνουν και τον Παπακώστα, τότε θα είμαστε βέβαιοι ότι το Σύστημα έχει δώσει τα ρέστα του.
Δεν ξέρω τι προσδοκούν από αυτό… Ίσως, αφού δεν μπορούν να πείσουν με την πολιτική τους, θέλουν να δώσουν την αίσθηση της ασφάλειας στους πολίτες που, αν το «παντρέψεις» με την τρομοκρατία ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας πάει στη χρεοκοπία» (λες και τώρα είμαστε μια ανθηρή, οικονομικά, χώρα…) ίσως κάνει κάποιους απογοητευμένους νοικοκυραίους της μεσαίας τάξης που έχουν δεχτεί το πιο μεγάλο πλήγμα, να παραμείνουν παγιδευμένοι με την ψήφο τους, σε όσα ξέρουν ως τώρα, ώστε να μην τολμήσουν να αναζητήσουν κάτι νέο σε επίπεδο κυβέρνησης.
Όπως και να έχει το πράγμα, από δημοσιογραφική άποψη τουλάχιστον, ετούτες οι εκλογές έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Και ‘μείς, αποστασιοποιημένοι καθώς είμαστε, θα έχουμε τη δυνατότητα να τους αποκαλύπτουμε ως την τελευταία στιγμή. Όχι προσπαθώντας να αποτρέψουμε ψηφοφόρους, γιατί αυτό είναι μια πολύ προσωπική ηθική απόφαση, αλλά γιατί θέλουμε να κάνουμε τη δουλειά μας με ευσυνειδησία… Όπως κάναμε πάντα, σε ανάλογες περιστάσεις.
- Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».