ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 22/06/2013

Παρακολουθούμε κι εμείς την τελευταία εβδομάδα όλη τη διαδικασία που έχει να κάνει με το αψυχολόγητο, απολίτικο κλείσιμο των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων. Η ΕΡΤ όπως την ξέραμε ως τώρα μοιάζει να είναι παρελθόν... Με αφορμή όμως αυτό το γεγονός προέκυψαν μια σειρά από άλλα γεγονότα που μάλλον θα πρέπει να μας ανησυχήσουν περισσότερο απ' όσο μας εφησυχάζουν.

Χρειάστηκε να βγει μια απόφαση του ΣτΕ που επιδέχονταν πολλαπλές ερμηνείες και αναλύσεις, να συναντηθούν τρεις φορές οι πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων που συμμετέχουν στη συγκυβέρνηση προσπαθώντας να μαζέψουν τα... αμάζευτα. Ο κ. Σαμαράς προσπαθεί να επιβάλει την άποψη του με πυγμή που δεν συνάδει με τις υφιστάμενες ισορροπίες...

Και στο μεταξύ η ΕΡΤ που έπαψε να φτάνει στις τηλεοράσεις μας με τον τρόπο που ξέρουμε ως τώρα, περάσαμε στο διαδίκτυο... Και για πρώτη φορά στη ζωή της έχει τόση τηλεθέαση που δεν είχε ονειρευτεί ποτέ... Την παρακολουθούμε κι εμείς καθημερινά από το κομπιούτερ στο γραφείο και οφείλω να καταθέσω ότι είναι η ποιοτική τηλεόραση που θα θέλαμε...

Από την άλλη, στον προαύλιο του ραδιομεγάρου έχουμε χιλιάδες κόσμου που συγκεντρώνεται καθημερινά δίνοντας την αίσθηση πλατείας Συντάγματος την άνοιξη του 2009... Πολυχρωμία πολιτικών ιδεών, συναυλίες, συζητήσεις, μια δεξαμενή γνώσης που εκφράζεται με το μοναδικό τρόπο των λαϊκών συνελεύσεων.

Ας σημειώσουμε μέσα σε όλες αυτές τις πρωτόγνωρες διαδικασίες και τις εκλογές της ΕΣΗΕΑ σε μια εποχή που το κλαδικό μας σωματείο έχει πέσει σε μια ανυποληψία στη συνείδηση των ίδιων των δημοσιογράφων, τους οποίους υποτίθεται ότι εκφράζει. Τα αποτελέσματα τους δείχνει ακριβώς αυτόν τον προβληματισμό. Νέοι συσχετισμοί που θα δούμε πώς θα εκφραστούν μέσα στα περιθώρια που δίδει το καταστατικό της καθώς θα συνέλθει σε Σώμα. Ποιοι θα διεκδικήσουν θέσεις ευθύνης και ποιος θα είναι ο νέος προσανατολισμός της Ένωσης;

Πολύ ρευστό είναι το τοπίο μπροστά μας σε όλα τα επίπεδα... Γενικότερα η αστάθεια, η έλλειψη σιγουριάς για το κοντινό αύριο, δεν λέμε για πολύ μακριά, επειδή κάτι τέτοιο ούτε σαν σκέψη δεν ισχύει, είναι περισσότερο από εμφανής... Παρακολουθούμε τις εξελίξεις από επαγγελματική διαστροφή...

Καταλαβαίνουμε πότε έχουν ουσία κάποιες κινήσεις και πότε παίζουν παιχνιδάκια στις πλάτες του ελληνικού λαού...

Η πρώτη αίσθηση που έχουμε είναι ότι αυτή τη στιγμή γίνονται σκληρά παζάρια για τη διαχείριση της εξουσίας. Μας αφορά εμάς κάτι τέτοιο; Ασφαλώς όχι. Οι συνέπειες που θα προκύψουν από το όποιο αποτέλεσμα, αυτές μας αφορούν, το δίχως άλλο...

Όλοι φοβούνται τις εκλογές και τα βήματα τους δείχνουν ότι προσπαθούν να τις αποφύγουν. Γιατί τις φοβούνται; Διότι με τις δράσεις τους έχουν απαξιώσει τον πολιτικό τους λόγο κι έτσι γνωρίζουν τι θα εισπράξουν σε μια ενδεχόμενη προσφυγή στην κάλπη. Άσε που δεν τις θέλουν ούτε οι δανειστές μας... Καταλαβαίνουν ότι το χάος που θα προκύψει από ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα είναι ακόμα μεγαλύτερο...

Είναι πρωτοφανή όλα αυτά; Είναι τα πρώτα; Όχι βέβαια. Εδώ και τρία χρόνια μετά την προσφυγή στο ΔΝΤ όλα έχουν αλλάξει γύρω μας. Τίποτα δεν είναι πια όπως τα ξέραμε. Ο λαός βιώνει μια σκληρή δοκιμασία, όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο, αλλά και στην ψυχολογία του. Κυρίως αυτή δοκιμάζεται σε όλα τα επίπεδα...

Σ' αυτό το ρευστό πεδίο, έχουμε τεντώσει τις δημοσιογραφικές μας κεραίες και παρακολουθούμε όλες τις εξελίξεις, τις διασταυρώνουμε, τις “τσεκάρουμε” ως προς την αξιοπιστία τους. Δεν είναι εύκολο όλο αυτό, αλλά αυτός είναι ο ρόλος μας και δεν πρόκειται να τον απεμπολίσουμε...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".