Συνέβη φέτος τα Χριστούγεννα στα mall - Buldoza.gr Xmas Rap Flash Mob in Athens

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 08/01/2011

Πρώτη φορά είδα γιορτές με... κατσουφιασμένους ανθρώπους που δεν είχαν και ιδιαίτερη διάθεση για γλέντια και για ξενύχτια. Πρώτη φορά γύρισε ο χρόνος και οι τηλεοράσεις δεν είχαν φαντασμαγορικά σόου. Πρώτη φορά δεν... έπαιξαν χαρτιά με πάθος κι ας ήταν, όπως λένε, παράδοση και το 'θελαν αυτές τις μέρες.

Ποιος είχε όρεξη για τέτοια πράγματα; Ποιος είχε τις οικονομίες στην άκρη για πολυτέλειες; Λιγόστεψαν τα ρεβεγιόν, πολλοί άλλωστε εργαζόμενοι αντί για δώρα πήραν ένα μικρό... επίδομα. Ποιες «τρύπες» να πρωτοκλείσεις μ' αυτό; Οι ανάγκες είναι ήδη μεγάλες και κανείς δεν ξέρει τι μέρα του ξημερώνει αύριο ζώντας σε μια χώρα που τελεί υπό επιτήρηση.

Ο κόσμος είναι «μουδιασμένος». Το έβλεπες πως ήθελε να κρατήσει τα έθιμα, τις παραδόσεις του, αλλά η δυσκολία να το κάνει με αξιοπρέπεια τον φόβιζε. «Του χρόνου ίσως είναι καλύτερα τα πράγματα» άκουγες να μονολογούν σοβαροί άνθρωποι.

Άντε τώρα να ζητήσεις από αυτούς τους ανθρώπους να κάνουν όνειρα για το 2011... Τι όνειρα να κάνουν; Μόνο να ευχηθούν να μην είναι αυτοί τα επόμενα θύματα των τυφλών χτυπημάτων αυτής της νέας οικονομικής κατάστασης που δοκιμάζει ολόκληρη την κοινωνία.

Να ακούς ανθρώπους να εύχονται να έχουν δουλειά, μόνο αυτό, με ότι μπορεί να σημαίνει τούτο. Ακόμη και συνειδητά θα γίνονταν θύματα εκμετάλλευσης αρκεί να μη στριμώχνονταν στον μακρύ κατάλογο της ανεργίας. Απίστευτο. Πόσα χρόνια πήγαμε πίσω στις εργατικές κατακτήσεις; Πού είναι κρυμμένοι όλοι αυτοί οι εργατοπατέρες που υποτίθεται ότι πάλευαν για τα συμφέροντα και τις κατακτήσεις μας;

Με ερωτηματικά δεν πάει μπροστά ο τόπος. Κι όταν διαπιστώνεις ότι τα βήματα, όταν πρόκειται για άρση δικαιωμάτων γίνονται με άλματα, ενώ όταν πρόκειται για αυξήσεις οι εργοδότες σφυρίζουν αδιάφορα. Και γιατί να μην είναι έτσι; Η κυβέρνηση τους αβαντάρει καθημερινά. Στη Βουλή έχει στηθεί ένα εργαστήρι νομοθετημάτων που με τη διαδικασία του επείγοντος περνούν, με ισχνή πλειοψηφία, το ένα μετά το άλλο τα αντεργατικά μέτρα.

Μερικοί εργοδότες είναι βασικότεροι του βασιλέως. Εφαρμόζουν τις όποιες εμπνεύσεις έχουν οι κυβερνώντες πριν ακόμα τις νομοθετήσουν. Εκεί φτάσαμε... Πώς να μην είναι όλος αυτός ο κόσμος «μουδιασμένος»;

Προσπαθώ να βάλω κάτω τα πράγματα και να τα δω με μεγαλύτερη προσοχή ελπίζοντας ότι κάπου θα υπάρχει μια χαραμάδα φως και αισιοδοξίας για το αύριο. Θέλω να το δω. Το χρειάζομαι, όπως το χρειάζονται κι όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας.

Κάποιος ας τους φωτίσει να αλλάξουν ρώτα εκεί στην κυβέρνηση. Μέρες που είναι υπάρχουν ακόμα περιθώρια για βελτίωση του κλίματος. Αλλιώς πώς θα 'ρθει η ανάπτυξη, πώς θα ξανασταθούμε, σαν χώρα, στα πόδια μας, πώς θα εμπνεύσουμε τα παιδιά μας να βάλουν στόχους και να τους παλέψουν, να τους υλοποιήσουν;

Οι αλλαγές στους δήμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, του Πειραιά και αλλού, έδειξαν πως κανείς πολίτης δεν κλείνει τα μάτια απέναντι σε ουσιαστικά ζητήματα. Είναι εκεί τις κρίσιμες ώρες και τιμωρεί τους αλαζόνες και δείνει λύσεις χωρίς να δημιουργεί αδιέξοδα.

Το 2011 που μας άνοιξε την πόρτα του, θέλουμε να πιστεύουμε πως θα φέρει, δεν μπορεί, κάτι καλό. Ας ελπίσουμε πως δεν θα διαψεύσει την τελευταία ελπίδα μας. Κι αν γίνει έτσι, του χρόνου τέτοιον καιρός, ίσως ξαναδούμε χαμογελαστά πρόσωπα στους δρόμους να χορεύουν...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην τακτική στήλη μου "Επισημάνσεις" στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ.